5 βασικοί λόγοι που ΟΛΟΙ περιμένουμε το Πάσχα (και φέτος)!

Ούλλοι πεθυμούμεν τα έθιμα του Πάσχα, ειδικά αν το πακέτο περιλαμβάνει λίγες μέρες στο χωριό. “Βούττιμα” κανονικό στην παράδοση δηλαδή.

Τα παιδιά που ψέλνουν τον «Λάζαρο», το βάψιμο των αυγών, η λαμπρατζιά, τα παιχνίδια μετά την Ανάσταση… Τι θα παίξεις φέτος, “επήδησεν ο κάμηλος” ή “ζίζιρο“;

Όπως και να ζυγίσουμε το Πάσχα, όσα αστεία και να κάνουμε, το Α και το Ω είναι ο εκκλησιασμός και η αυτοκριτική.

Ξεκινώντας με τα κλωνάρια ελιάς την Κυριακή των Βαΐων, το σκέπασμα των εικόνων τη Μεγάλη Πέμπτη, τον επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής, το χτύπημα των σκάμνων, και φυσικά την πανηγυρική Ανάσταση, αυτές οι μέρες κατακλύζονται από ένταση και κατάνυξη.

Θέλοντας ή μη, σίουρα μες το Πάσχα εν να έχεις πιο πολλές επαφές απ’ ότι συνήθως με ούλλους σου τους συγγενείς. Στην τελική όμως, επεθύμησες τους!

Η θεία σου που μόλις σε δει εν να τονίσει ότι επάσσιυνες, ο παππούς που εν να πει πάλε την ίδια κουβέντα που το στρατό, ο θείος που θέλει να μάθει πόσα μαθήματα χρωστάς (για όνομα δηλαδή!), οι καφκάες για το τίποτε, τα παιχνίδια στα χαρτιά που ούλλοι ξέρουν τα διαφορετικά…

Τελικα…ίσως… εμμ… φίλε υπομονή τζιαι φέτος! 😉

Από πού να ξεκινήσω τζιαι ποια φαγητά να αφήκω πίσω; Αφού σηκώνεσαι που το ένα τραπέζι μόνο για να πάεις σε άλλο. Φλαούνες, πασκιές τσουρέκι… Η αυγολέμονη μετά την Ανάσταση…

Να μεν αναφερθώ στα τραπέζια: σούβλα, κοκορέτσι, οβελίας, μακαρόνια του φούρνου, κουπέπια, σσιεφταλιές… Πάω να φάω εγώ!

Ας το παραδεκτούμε. Το Πάσχα είναι μόνο η αφορμή!

Τα μμάθκια σου κάμνουν “κλιγκ” όπως την ταμιακή μηχανή άμα πάει να σε πλουμίσει καμιά γιαγιά. “Όχι, όχι, γιαγιά εν θέλω. Ο παππούς πού ένει; Εν μου έδωκε“.

Spoiler: Μεν σσιαίρεσαι, χρωστάς 100 ευρώ στο ρεύμα σου!