Είσαι περίεργος για το πώς μοιάζουν οι σπουδές και η καθημερινότητα ενός Ποδίατρου-Ποδολόγου;
Για να σου λύσουμε όλες τις απορίες που μπορεί να είχες, μιλήσαμε πρόσφατα με τον Χάρη Κούτρα, εγγεγραμένο Ποδίατρο-Ποδολόγο. Ο ίδιος σπούδασε Ποδιατρική και απέκτησε μεταπτυχιακό στους Τραυματισμούς και Ορθοπεδική Κάτω Άκρων, στο University of Salford της Αγγλίας.
Πλέον στην ηλικία των 25 ετών, ασχολείται επαγγελματικά με την Ποδιατρική στην πόλη καταγωγής του, τη Λάρνακα. Έχει σαν ενδιαφέροντα τη γυμναστική και το διάβασμα βιβλίων.
Δες πιο κάτω όσα μας είπε στη συνέντευξη μας:
Γεια σου Χάρη. Αρχικά θες να μας εξηγήσεις τους λόγους που σε οδήγησαν να σπουδάσεις Ποδίατρος και ειδικά στη συγκεκριμένη χώρα/πόλη;
Εύη, σε χαιρετώ και χαίρομαι πολύ για τη συνέντευξη αυτή. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι που με οδήγησαν να επιλέξω το επάγγελμα του Ποδίατρου. Κάποιοι από αυτούς ήταν το ενδιαφέρον για τον τομέα υγείας που είχα από πάντα, σε συνδυασμό με τη θετική επιρροή από το οικογενειακό μου περιβάλλον, αφού ασκούσαν και οι δύο μου γονείς το επάγγελμα του Ιατρού και ο αδελφός μου του Κλινικού Διαιτολόγου-Διατροφολόγου.
Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να έχω πάντα την ανάγκη να βοηθάω τους γύρω μου με κάθε δυνατό τρόπο, ιδιαίτερα όταν αυτοί βρίσκονταν σε δύσκολες καταστάσεις.
Δεν θα μπορούσα να παραλείψω και μια δική μου εμπειρία η οποία αποτελεί ένα μεγάλο σταθμό ζωής και συνέβαλε εξίσου στην επιλογή της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας. Από πολύ μικρή ηλικία, ασχολούμουν με τον πρωταθλητισμό στο στίβο.
Στο αποκορύφωμα της καριέρας μου και λίγο πριν από τους Πανευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους αγώνες νέων, έτυχαν κάποιοι τραυματισμοί οι οποίοι φαίνονταν σημαντικοί για να με κρατήσουν εκτός αγωνιστικής δράσης. Τότε, κάποιος μας σύστησε να επισκεφθούμε ένα Ποδίατρο και έτσι κάναμε.
Πώς σε βοήθησε ο συγκεκριμένος γιατρός και πώς συνέβαλε στη μελλοντική σου απόφαση;
Με τις πολύτιμες συμβουλές και θεραπείες που μου έδωσε, κατάφερα να αποθεραπευτώ έγκαιρα και να αγωνιστώ στους αγώνες, καταφέρνοντας να κατακτήσω το αργυρό και χάλκινο μετάλλιο, αντίστοιχα, και παράλληλα να πετύχω παγκύπριο ρεκόρ στην κατηγορία, χάρη σε αυτόν.
Από εκείνη τη στιγμή, καλλιεργήθηκε μέσα μου ο πόθος να σπουδάσω Ποδίατρος. Το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα στην πόλη του Μάντσεστερ/Σάλφορτ της Αγγλίας, η οποία για εμένα ήταν η πιο κατάλληλη για τον κλάδο που προοριζόμουν. Κατείχε άριστο ακαδημαϊκό προσωπικό, σύγχρονα ερευνητικά κέντρα και ψηλό επίπεδο πρακτικής και κλινικής άσκησης στο πολυφημισμένο της σύστημα υγείας (NHS).
Πόσο απαιτητικές ήταν οι σπουδές σου; Πώς συνδυαζόταν η πρακτική εξάσκηση με τη θεωρία και τις γνώσεις που έπρεπε να αποκτήσεις;
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι απαιτήσεις του προγράμματος σπουδών μου ήταν πάρα πολλές, μιας και το πολύ πιεσμένο πρόγραμμα περιλάμβανε καθημερινές παραδόσεις θεωρητικών μαθημάτων και παράλληλα συμμετοχή σε πολλές ώρες κλινικής και πρακτικής εξάσκησης.
Εν τέλει όμως, η πίεση τόσο των θεωρητικών όσο και των πρακτικών μαθημάτων, άξιζαν τον κόπο και είμαι ευγνώμων για τις εμπειρίες που απέκτησα.
Οι εμπειρίες που έζησα μου έδωσαν γερές βάσεις για να αντεπεξέλθω τώρα στο κλινικό περιβάλλον με τους ασθενείς στο ποδιατρείο μου.
Πόσο καιρό ασχολείσαι επαγγελματικά με τη σπουδή σου; Ποια ήταν τα πρώτα βήματα που ακολούθησες μετά τις σπουδές σου;
Τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο περίπου στην Κύπρο, αφού είχε προηγηθεί εργασία στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού μου.
Αρχικά, έγιναν οι απαιτούμενες διαδικασίες για την έγκριση του τίτλου και η χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος στην Κύπρο και στη συνέχεια ακολούθησε η εγκατάσταση ενός σύγχρονου και πλήρως εξοπλισμένου ιδιωτικού ποδιατρείου, με στόχο να θεραπεύονται και να βοηθούνται άνθρωποι να σταθούν και πάλι στα πόδια τους, κυριολεκτικά.
Επαφές επίσης έγιναν με άλλους επαγγελματίες υγείας, ούτως ώστε να διασφαλίζονται παραπεμπτικά εύκολα και γρήγορα στα περιστατικά που αφορούν άλλες ειδικότητες ή υπηρεσίες.
Ποια ήταν η πιο παράξενη απορία που σου έχουν θέσει, ασθενείς σου και μη; Σου έτυχαν περιπτώσεις με κάποιο αστείο περιστατικό; Πώς το αντιμετώπισες;
Γενικά και κατά κανόνα, ενθαρρύνω όλους μου τους ασθενείς να με ρωτάνε οποιαδήποτε απορία έχουν και εγώ από την πλευρά μου την σέβομαι πάντα και προσπαθώ με κάθε τρόπο να απαντήσω σ’αυτές.
Μια όμως παράξενη και απρόσμενη ερώτηση την οποία δεν θα ξεχάσω, ήταν από έναν ασθενή. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια ερωτήσεων σχετικά με το ιστορικό του και για το πρόβλημα του ποδιού του, ξαφνικά με ρωτά:
«Εν τω μεταξύ, ξέρετε τζιαι για τα σσιέρκα; Επειδή έχω τζιαι ένα πρόβλημα με το σσιέρι μου… Αν δεν εν η δουλειά σας όμως εν πειράζει, απλά είπα να ρωτήσω».
Εγώ φυσικά γέλασα και ευγενικά εξήγησα ότι σαν Ποδίατρος τα “σσιέρκα’’ δεν είναι της ειδικότητας μου και τον παρέπεμψα σε άλλο ειδικό για το σχετικό του πρόβλημα.
Τι θα συμβούλευες κάποιο νέο που σκέφτεται να σπουδάσει ποδίατρος; Τι πρέπει να προσέξει και προς τα πού θα ήταν καλό να κινηθεί;
Όπως για κάθε επαγγελματική σταδιοδρομία, έτσι και για την Ποδιατρική, ο/η νέος/α που σκέφτεται να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι, θα πρέπει να μάθει όσες περισσότερες πληροφορίες γίνεται για το επάγγελμα, δηλαδή το φάσμα των παθήσεων και των θεραπειών στα κάτω άκρα, τις υπηρεσίες που προσφέρονται και το εύρος και τα πεδία ασκήσεως της ειδικότητας.
Θα ήταν χρήσιμο ακόμα, να επισκεφτεί κάποιο ποδιατρείο, έτσι ώστε να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα των εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται, όπως επίσης και των υπηρεσιών που προσφέρονται.
Σίγουρα θα πρέπει να είναι έτοιμος για τα απαιτητικά χρόνια των σπουδών, αλλά και για τις δυσκολίες του επαγγέλματος, όπως είναι τα δύσκολα και ακανόνιστα ωράρια εργασίας. Η ποδιατρική πλέον εξελίσσεται και ο/η νέος/α έχει τη δυνατότητα να κινηθεί σε διάφορα πεδία της Ποδιατρικής που ίσως τον/ην ενδιαφέρουν περισσότερο να ασχοληθεί όπως για παράδειγμα:
- χειρουργικές επεμβάσεις
- ποδοπαιδιατρική
- διαβητικό πόδι/έλκη
- εμβιομηχανική/ορθοπεδική
- ή/και έρευνα
Πάνω απ’όλα όμως, συμβουλή μου είναι να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα μόνο εάν το αγαπάει πραγματικά και είναι έτοιμος/η να αφιερώσει τη ζωή του/της για την υγεία των ασθενών του.
