Είναι εκείνοι που είναι άνετοι με όλους και με όλα. Είσαι όμως κι εσύ που οι κοινωνικές συναναστροφές δεν είναι και το καλύτερό σου.
Δεν είσαι αντικοινωνικός, απλά είναι κάποιες περιστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις πολύ, μα πάραααα πολύ άβολα.
Αν λοιπόν είσαι ο κλειστός και ντροπαλός της παρέας, τότε μάλλον οι πιο κάτω καταστάσεις θα σου φανούν πολύ (μα πάρα πολύ) γνώριμες!
1Η αιώνια ερώτηση: “Μα γιατί δεν μιλάς;”
Είσαι σε μια παρέα στην οποία υπάρχουν άτομα που είτε δεν γνωρίζεις καθόλου είτε δε νιώθεις αρκετά άνετα μαζί τους. Εσύ αποφασίζεις πως είναι καλύτερο να παραμείνεις όσο πιο ήσυχος γίνεται γιατί, ως ντροπαλός που είσαι, δεν θέλεις να γίνεσαι το επίκεντρο της προσοχής.
Αυτή σου, όμως, η κίνηση δεν θα μείνει απαρατήρητη, ειδικά από εκείνους που σε βλέπουν για πρώτη φορά και που πάντα -μα πάντα- θα κάνουν τη γνωστή ερώτηση, η οποία συνήθως δεν απευθύνεται σε ‘σένα, αλλά σε κάποιο από τους “δικούς σου”:
“μα γιατί δεν μιλάει ο φίλος σου;”
Και τότε είναι που θες απλά να ανοίξει η γη και να σε καταπιεί! Τώρα, και να είχες κάτι να πεις, απλά χαμογελάς και διατηρείς τη σιωπή σου… Τι να πεις άλλωστε;!
2Οι παραγγελίες
Μπορεί για τον υπόλοιπο κόσμο το να πας και να δώσεις μια παραγγελία να φαίνεται κάτι το απλό, εύκολο και συνηθισμένο. Για ‘σενα όμως φίλε μου, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Θες π.χ. να πας σε μια καφετέρια και να παραγγείλεις ένα καφέ. Τι πιο απλό; Κι όμως καθώς στέκεσαι και περιμένεις να έρθει η σειρά σου, επαναλαμβάνεις από μέσα σου την παραγγελία και το πώς ακριβώς θα την πεις, ώστε να γίνεις κατανοητός με την πρώτη. Έτσι θα μειώσεις τον χρόνο συζήτησης που θα έχεις με την υπάλληλο.
3Τι γίνεται όμως όταν ο υπάλληλος έχει όρεξη για κουβεντούλα;
Εάν για παράδειγμα σου πει “καλή επιλογή, είναι το αγαπήμενο μου“… Πώς απαντάς εσύ; Καταρχάς σε πιάνει πανικός, επειδή δεν ήσουν ψυχολογικά προετοιμασμένος για συζητήσεις. Ψάχνεις να βρεις μια ωραία, αστεία απάντηση να δώσεις στον άνθρωπο, αλλά τελικά καταλήγεις να λες κάτι του τύπου “ναι, ναι είναι ωραίο“.
Και φυσικά, όταν (επιτέλους) απομακρυνθείς από το ταμείο, θυμώνεις στον εαυτό σου για το πόσο περίεργος κατάφερες (πάλι) να φανείς.
Γι’ αυτό και σπάνια πας να παραγγείλεις μόνος. Πας με ένα φίλο, του λες τι θες, παραγγέλνει αυτός, και ξεμπερδεύεις. Χωρίς εσωτερικούς διαλόγους και χωρίς να διαταράζεται η ψυχική σου ηρεμία!
4Οι παρουσιάσεις
Η αλήθεια είναι πως όλους μας πιάνει ένα αίσθημα ντροπής όταν πρόκειται να κάνουμε μια παρουσίαση και άρα να μιλάμε για πολλή ώρα μπροστά από ένα κοινό. Χρειάζεται να περιγράψω το αίσθημα πανικού που νιώθεις ΕΣΥ φίλε ντροπαλέ, όταν πρόκειται να μιλήσεις μπροστά από κοινό;
Τα χέρια τρέμουν, η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνει και η φωνή τρεμοπαίζει! Σε κάποια φάση, όμως ηρεμείς, κάνεις όμορφα κι ωραία την παρουσίασή σου, μέχρι… μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα σου κάνει ερώτηση.
Τότε επιστρέφουμε στην αρχική αντίδραση σου: χέρια τρέμουν, θερμοκρασία ανεβαίνει, φωνή τρεμοπαίζει…!
Πάντως φίλε που διαβάζεις και ταυτίζεσαι με τα πιο πάνω, να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος!
Δεν χρειάζεται να θυμώνεις με τον εαυτό σου. Το να είσαι ντροπαλός δεν είναι ελάττωμα. Κάποιοι μάλιστα το θεωρούν και πολύ cute! Το ότι έχεις κάποιες κοινωνικές φοβίες δεν σε κάνει απαραίτητα αντικοινωνικό. Είσαι απλά o πιο ήσυχος της παρέας, κάτι που τις περισσότερες φορές δεν είναι καθόλου κακό!
Εάν εσύ νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, τότε δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι για το πώς σε βλέπουν οι γύρω σου. Και μην αγχώνεσαι. Όσο περισσότερο έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους, τόσο πιο σύντομα θα αρχίσουν να μειώνονται και οι κοινωνικές σου φοβίες!
