Πώς θα σου φαινόταν να σπούδαζες και ταυτόχρονα να ήσουν επιχειρηματίας; Πρόσφατα γνωρίσαμε τον Παναγιώτη Νικολάου, με καταγωγή από τα κατεχόμενα χωριά της Αφάνειας και της Κυθραίας και κάτοικο Λατσιών.
Ο Παναγιώτης είναι φοιτητής στο τμήμα ακτινοδιαγνωστικής και ακτινοθεραπείας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστήμιου Κύπρου και σύντομα θα ξεκινήσει το 4ο έτος σπουδών του.
Παράλληλα με τις σπουδές του, κατάφερε να ασχοληθεί και με επιχείρηση καρπουζιών! Εμείς το βρήκαμε ενδιαφέρον και θέλαμε να μάθουμε περισσότερα.
Δες όσα μας είπε πιο κάτω:
Γεια σου Παναγιώτη. Αρχικά θες να μας εξηγήσεις πώς κατέληξες στην απόφαση για σπουδές Ακτινολογίας; Σου άρεσε από πάντα;
Όταν αποφοίτησα από το Λύκειο, δεν ήμουν καθόλου τοποθετημένος στο τι ήθελα να ακολουθήσω. Μετά το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας, πραγματοποίησα ένα τεστ προσανατολισμού, το οποίο με βοήθησε στο να ακολουθήσω την ακτινολογία.
Μια σπουδή που στην τελική είναι στα μέτρα μου, αφού πάντα με ενδιέφεραν θέματα που αφορούν την ανατομία και τη λειτουργεία του ανθρώπινου σώματος.
Πώς κατάφερες να συνδυάσεις σπουδές με μια επαγγελματική επιχείρηση; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες και πώς τις ξεπέρασες;
Κατάφερα να συνδυάσω τις σπουδές μου με την επιχείρηση πώλησης καρπουζιών κάνοντας ένα πολύ καλό προγραμματισμό των υποχρεώσεων μου και βάζοντας σε προτεραιότητα όλα όσα έπρεπε να κάνω.
Σίγουρα είναι δύσκολο να τελειώνεις τις τελικές εξετάσεις και να ξεκινάς αμέσως δουλειά, χωρίς ούτε μια μέρα ξεκούρασης, και ενώ όλοι είναι στις θάλασσες.
Πιστεύεις πως αφού αποφοιτήσεις θα εξασκήσεις επαγγελματικά την Ακτινολογία ή θα ασχοληθείς περισσότερο με την επιχείρηση;
Όταν αποφοιτήσω, σκοπό έχω να ασχοληθώ με την ακτινολογία και αν μου το επιτρέπουν οι τότε καταστάσεις, να εξασκώ και την επιχείρηση αυτή συμπληρωματικά.
Ποια είναι η πιο αξέχαστη εμπειρία που έζησες πρόσφατα σχετικά με την επιχείρηση καρπουζιών;
Εμπειρίες λαμβάνω καθημερινά, αφού είναι μια δουλειά που έχει να κάνει με γνωριμίες με πολλά καινούρια πρόσωπα και καταστάσεις.
Κάνοντας αυτή τη δουλειά για 3ο συνεχόμενο καλοκαίρι, είμαι στη θέση πλέον να αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία του να βγάζεις λεφτά με τον κόπο σου και να επιβιώνεις σε μια κοινωνία γεμάτη «καλούπια» και προκαταλήψεις.
Τι θα συμβούλευες αντίστοιχα τους νέους σήμερα; Τι λείπει από την κοινωνία μας κατά την άποψη σου και θα ήταν καλό να αλλάξει;
Θα συμβούλευα όλους τους νέους, μικρότερους αλλά και μεγαλύτερους, να μη ντρέπονται.
Να κυνηγούν την κάθε ευκαιρία που τους δίνεται χωρίς δισταγμό.
Αυτό που λείπει από την κοινωνία μας σήμερα, κατά τη γνώμη μου, είναι η φαντασία και η καινοτομία, αφού κυριαρχεί μια εποχή συμβιβασμού ακόμα και αν τα γεγονότα είναι εναντίων μας.
