Ίσως να πρόσεξες κι εσύ τον σάλο και τις έντονες αντιδράσεις μετά την Stand-Up Comedy παράσταση του Πάρι Ρούπου στην Ελλάδα με τίτλο «Δουλίτσα να υπάρχει», κατά την οποία ο Έλληνας κωμικός κάνει «αστεία» για την κατεχόμενη Κύπρο!
Πιο συγκεκριμένα, σατιρίζει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, γελά με τους αγνοούμενους και χλευάζει τη μοιρασμένη Κύπρο. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, αναφέρει συγκεκριμένα:
«Μία φορά βρεθήκαμε σε ένα πολύ ακριβό μπαρ στη Λευκωσία. Μπαίνει μέσα ένας πολύ φραγκάτος τύπος. Μου λέει ένας φίλος μου. Τον βλέπεις αυτόν, έχει τη μισή Κύπρο. Του απάντησα ότι όλοι οι Κύπριοι έχουν τη μισή Κύπρο. Η μόνη ένωση που υπάρχει πλέον στην Κύπρο είναι στα φρύδια τους».
Ωστόσο, το συγκεκριμένο σημείο της παράστασης δεν ήταν η μόνη αναφορά στη χώρα μας, αφού στη συνέχεια πρόσθεσε: «Δεν νομίζω πότε να παίξω στην Κύπρο αλλά από την άλλη δεν ξέρω αν θέλω κιόλας… Διχάζομαι! Σκέφτομαι τη στιγμή που θα βγει αυτό το βίντεο με σχόλια όπως «ψόφο». Παίζει να είμαι αγνοούμενος μια μέρα».
Δες τα στιγμιότυπα στο πιο κάτω βίντεο:
@miltisp Μόνο ντροπή και θλίψη νιώθω που Εν έτη 2023 κάποιοι γελούν με τον πόνο κάποιου άλλου. Και αυτός οχι μόνο γελά αλλά το κάνει και παράσταση… 😠 #βγαλτοσκασμοεπιτελους #fypシ #foryou #fyp #cy #foryoupage #κυπρος🇨🇾 #κυπροςσεαγαπωωωωω
Κι ενώ ολόκληρος ο πλανήτης γίνεται μάρτυρας ένος πολέμου εδώ και ένα χρόνο περίπου, ο συγκεκριμένος τύπος βρήκε εξαιρετική ιδέα να κοροϊδέψει την εδώ και σχεδόν 50 χρόνια τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Βέβαια, πολλοί θα πουν το γνωστό… «δεν υπάρχουν όρια στη σάτιρα»!
Ο κωμικός, θεώρησε ότι είναι επιτρεπτό να γελάσει (μαζί του και όλοι όσοι ήταν στην παράσταση) εις βάρος των ανθρώπων που βγήκαν κακήν κακώς από τα σπίτια τους, εις βάρος των ανθρώπων που σκοτώθηκαν για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και των οικογενειών που βίωσαν (και βιώνουν ακόμα) αυτές τις απώλειες, περιμένοντας καθημερινά να βρεθούν οι αγνοούμενοι συγγενείς τους.
Όπως δήλωσε σε παλιότερη συνένεντευξή του ο Ρούπος, η κύρια πηγή έμπνευσής του, όπως συχνά συμβαίνει στα stand-ups, είναι η καθημερινότητα, πράγματα που σε ενοχλούν, οι εκάστοτε ανθρώπινες συμπεριφορές, η διττή σημασία δημοφιλών φράσεων, η οικογένεια και τα στερεότυπα…
Αλήθεια, σε ποια από όλες τις κατηγορίες ανήκουν οι τραγικές συνέπειες ενός πολέμου, ο ανθρώπινος πόνος, η κατοχή και η στέρηση της ελευθερίας; Μήπως θα ήταν καλό ο κύριος Ρούπος (και ο κάθε Ρούπος που κάνει σάτιρα) να σκέφτεται λίγο καλύτερα το περιεχόμενο των παραστάσεων του;! Κάποια πράγματα δεν είναι αστεία από καμιά οπτική γωνιά.
