Κάποτε, περίπου στις αρχές του 16ου αιώνα, ήταν ένας τύπος και μια αλεπού που δούλευαν σε ένα αγρόκτημα. Ο τύπος και η αλεπού δούλευαν για αρκετά χρόνια στο αγρόκτημα, προσφέροντας πάρα πολλά, ώσπου και μπούχτισαν από την καταπίεση των αφεντικών τους και έφυγαν. Έβλεπαν όμως, όπου και να πήγαιναν, πως δεν ηρεμούσαν και δεν έβρισκαν βοήθεια και κατανόηση. Έτσι, μπήκαν σε ένα επικίνδυνο σχέδιο για να δώσουν ένα γερό μάθημα στα αφεντικά τους. Επιχείρησαν να τους καταστρέψουν χωρίς δισταγμούς και χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες των πράξεων τους. Ήξεραν πως θα ήταν ένα καλό παράδειγμα για να παραδειγματιστούν τα άλλα αδίστακτα και σκληρά αφεντικά στα γύρω αγροκτήματα. Καλώς ή κακώς, τα σχέδια τους απέτυχαν αφού τα αφεντικά τους ανακάλυψαν τα σχέδια τους και τους τιμώρησαν με βάναυσο τρόπο, μέχρι που τους εξαφάνισαν από τον χάρτη.
Τα γύρω αγροκτήματα έμαθαν για την ιστορία του τύπου και της αλεπούς, αλλά δεν φαίνεται να παραδειγματίστηκαν. Κάποιοι εξεγέρθηκαν και κάποιοι άλλοι συνέχισαν να υποδουλώνονται. Λίγοι ήταν αυτοί που κατάλαβαν τι έπρεπε να κρατήσουν από αυτή την ιστορία.
Λίγοι κατάλαβαν πως η δύναμη και η εξουσία είναι κάτι που καθορίζουν οι πολλοί.
Για αυτό φτάσαμε και σήμερα εδώ. Γιατί ακόμη πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε την κατάντια του εαυτού μας και του κόσμου γύρω μας. Δημιουργήσαμε πολιτείες, αξίες και ιδεώδη που έχουν να κάνουν με το χρήμα και τα στερεότυπα. Ενθουσιαζόμαστε για υλικές απολαύσεις ξεχνώντας την αξία των γεγονότων της ζωής μας. Καθορίζουμε τα όνειρα μας και τις φιλοδοξίες μας με κοινό γνώμονα τα χρήματα και βαδίζουμε κάτω από την εξουσία που αυτά μας επιβάλουν.
Αδυνατούμε να καταλάβουμε την προσπάθεια και το δίδαγμα της ιστορίας του τύπου και της αλεπούς. Ανά διαστήματα υπάρχουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν το ίδιο. Αυτοαποκαλούνται αναρχικοί. Διαδηλώνουν, καίνε ότι βρουν μπροστά τους με αυτοσχέδιες μολότοφ, σπάζουν ότι βρουν μπροστά τους, βρίζουν, τα βάζουν με τους αστυνομικούς. Δεν σκέφτονται ότι το αυτοκίνητο που καίνε μπορεί κάποιος να έφτυσε αίμα για να το αποκτήσει. Δεν σκέφτονται ότι αυτά που καταστρέφουν μπορεί να είναι όλη η περιουσία κάποιου. Δεν έχουν όμως και άδικο. Μπούχτισαν, βαρέθηκαν, απελπίστηκαν, πληγώθηκαν και αντιδρούν. Είναι όμως σωστή η αντίδρασή τους ή επαναλαμβάνουν την ιστορία με τον τύπο και την αλεπού;
Τι είναι η αναρχία; “Α” στερητικό και αρχή (= εξουσία). Τι εξουσιάζει τον κόσμο στις μέρες μας; Το χρήμα. Οι βανδαλισμοί και οι πορείες στοιχίζουν στον απλό κόσμο και σχετικά καθόλου στις κυβερνήσεις. Άρα πως αυτό που γίνεται είναι αναρχική πράξη αφού το αποτέλεσμα έχει επιπτώσεις στον απλό πολίτη; Όχι μόνο δεν πλήττουμε τις κυβερνήσεις και την εξουσία, αλλά τους βοηθάμε κιόλας κάθε φορά να δείξουν πως είναι στον «σωστό δρόμο» και προστατεύουν τους ανήμπορους. Θέλετε να είσαστε αναρχικοί; Θέλετε να πλήξετε την αρχή – εξουσία; Τότε (ξ)αναρχίστε από την αρχή. Εμπεδώστε το δίδαγμα του τύπου και της αλεπούς και σταματήστε να σκοντάφτετε στην παγίδα της ιστορίας. Το χρήμα είναι πλέον η εξουσία. Αυτό ελέγχει τα πάντα. Το ποιος θα βγει πρόεδρος και ποιος θα βγει πλανητάρχης πολύ λίγο ρόλο παίζει, αφού το χρήμα θα διοικεί στο τέλος έτσι και αλλιώς. Καταντήσαμε να ψηφίζουμε ανθρώπους για θέσεις ισχυρές με γνώμονα τις υποσχέσεις τους για έξοδο από την οικονομική εξαθλίωση των τελευταίων χρόνων και όχι για το ήθος του χαρακτήρα τους.
Θέλετε να είστε αναρχικοί; Δοκιμάσατε τον εθελοντισμό; Δοκιμάσατε να χτυπήσετε την εξουσία εκεί που μπορεί να πληγεί περισσότερο; Στο γεγονός ότι οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλο για να μην πέσουν στην ανάγκη της οποιασδήποτε εξουσίας, της οποιασδήποτε τράπεζας, του οποιουδήποτε τοκογλύφου; Ποια είναι η αρχή – εξουσία; Το χρήμα. Πώς καθορίζεται αυτό; Παίρνοντας χρήματα για ότι κάνεις και όποια βοήθεια δίνεις. Ναι, αυτό είναι εξουσία. Να λες βοηθώ και μετά να πληρώνεσαι. Ναι, έτσι μας ελέγχει το χρήμα, κάνοντας μας να θεωρούμε δεδομένο πως ό,τι και να κάνουμε, πρέπει να πληρωθούμε για αυτό.
Το ξαναλέω, κανείς δεν κρίνει ούτε μπορεί να κρίνει τον οποιοδήποτε και ο σκοπός του άρθρου αυτού δεν είναι τόσο για να για υποκινήσει ανθρώπους να προβούν σε διάφορες πράξεις, αλλά για να σκεφτούν. Να σκεφτούν τι έχει αξία και τι πρέπει να έχει αξία. Τι πρέπει να «χτυπήσουν» και πώς να το χτυπήσουν. Αυτό το άρθρο δεν γράφτηκε για τα Χριστούγεννα. Δεν γράφτηκε για τις γιορτές. Δεν γράφτηκε για να βοηθήσουμε μια φορά και να μετά να ξεχαστούμε στην καταναλωτική μας μανία. Γράφτηκε για να περάσει το μήνυμα της βοήθειας και της επαναφοράς της ανθρωπιάς μας. Της μιας και μοναδικής αρχής – εξουσίας. Και μην πείτε δεν ήξερα – δεν έχω χρόνο. Πολλά ιδρύματα δέχονται μικρές εισφορές από το internet το οποίο όλοι μάθαμε απ’ έξω. Δεν είναι όμως θέμα τα λεφτά. Αυτά είναι η τελευταία λύση για κάποιους που όντως δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Δείξτε αγάπη συμμετέχοντας και ταυτόχρονα θα είστε και αναρχικοί σε μια κοινωνία όπου το χρήμα είναι η Αρχή. Ο Τύπος και η Αλεπού μας έδειξαν τον δρόμο με τα θετικά και τα αρνητικά της ιστορίας τους.
Οι παγίδες είναι εκεί γιατί κάποιοι τις έχουν καλά κρυμμένες. Καιρός είναι να μάθουμε να τις αποφεύγουμε.
