Τι εννοείς πρέπει να κάτσω να διαβάσω; Εν καταλαβαίνω για ποιο πράμα μου μιλάς….
Και όμως συμβαίνει! Είναι αυτές οι μέρες που κάνεις υπεράνθρωπες προσπάθειες (γιατί μόνο έτσι μπορείς να τις πεις), προκειμένου να επιστρέψεις στη ρουτίνα του διαβάσματος και να βρεις το ρυθμό σου.
Και ξεκινάς κάπως έτσι…
1Το θέμα είναι πόσες δικαιολογίες εν να βρεις προκειμένου να πετύχεις τον στόχο σου. Οέο;
Ξεκινάς με το: «να διαβάσω πόψε που εν να πάω σπίτι». Στην πορεία συνειδητοποιείς ότι είσαι πολλά κουρασμένος.
Συμπληρώνεις με το «εν να ξυπνήσω αύριο πρωί-πρωί για να διαβάσω». Τζιαι πιντώνεις με ένα ρε δεν βαριέσαι… «εν να διαβάσω το Σαββατοκύριακο!».
2Καλό, εν θα θκιαβάσεις το Σαββατοκυρίακο; Σε ποια ακριβώς φάση δηλαδή;
Την Παρασκευή τη νύχτα: που αποφασίζεις ότι είχες μία κουραστική εβδομάδα τζιαι θέλεις επειγόντως έναν καφέ να χαλαρώσεις;
Το Σάββατο το πρωί: που ξυπνάς η ώρα 12 τζιαι θυμάσαι να πάεις κανένα γυρό με τους άλλους για καφέ part 2;
Το Σάββατο τη νύχτα: που εννοείται εν θα κάτσεις έσσω, αλλά εν να στρολιαστείς για κλάμπ;
Ή την Κυριακή: που να ξυπνήσεις απόγευμα από την ξέφρενη νύχτα του Σαββάτου….
3«Ούφφου πάλε εν εθκιάβασα…»
Και τότε είναι που σε πιάνει ο πανικός «Πότε εν να θκιαβάσω;;; Εν προλαβαίνω με τίποτε!!». Εν να μου πεις εμένα; Άσε, δράμα η κατάσταση.
Αυτή η προσαρμογή στο διάβασμα δεν στρώνει με τίποτε…
Υ.Γ. Παίζει κανένας καφές προς ενθάρρυνση προσαρμογής στο διάβασμα;
Δες επίσης: “Εν θέλω να διαβάσω άλλο.. ΚΑΝΕΙ!” – Όλες οι δικαιολογίες που θα πουν οι φοιτητές!
