fbpx

Γιατί ως νέοι στρέφουμε την πλάτη στην πολιτική;

To ζήτημα της απολιτικοποίησης των νέων απασχολεί κατά καιρούς το δημόσιο διάλογο και αναζωπυρώνεται κάθε φορά που πλησιάζει μια εκλογική διαδικασία.

Σε αυτές τις περιόδους, οι υποψήφιοι και τα κόμματα στα οποία ανήκουν δίνουν μάχη, πρώτα με την αποχή και μετά με τους αντίπαλους τους. Προσπαθούν όλοι (υποψήφιοι, τηλεοπτικοί παρουσιαστές, ακροατές, τηλεθεατές, αναγνώστες) να βρουν απάντηση στο ερώτημα: “γιατί οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική;”.

Πρόκειται για ένα διόλου απλό ζήτημα, με τις διαστάσεις του να αποτελούνται από μια σειρά πολυσύνθετων θεμάτων και πτυχών.

 

Ως νέος άνθρωπος θα επιχειρήσω να δώσω τη δική μου ερμηνεία:

 

Κατά την άποψη μου, δύο είναι οι κύριες πτυχές που μπορούν να δώσουν απάντηση επί του συγκεκριμένου.

Male-College-Student-Membership-Home-Page

Κατ’ αρχάς, η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων δεν έχει ιδέα από πολιτική. Πρόκειται για μια γενιά η οποία μεγάλωσε χωρίς να βιώσει πολέμους, ούτε προσφυγιές, ούτε στερήσεις, ούτε δυσκολίες επιβίωσης. Αυτή η γενιά, αφού μεγάλωσε στα πούπουλα, δεν χρειάστηκε να προβληματιστεί ούτε για τα κοινωνικά, ούτε για τα οικονομικά και συνεπώς ούτε και για τα πολιτικά ζητήματα. Όσοι ασχολούνται και έχουν γνώσεις για το αντικείμενο, είναι κυρίως παιδιά κάποιων πολιτικοποιημένων οικογενειών και γνωστών στην κοινωνία ή άτομα που αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα, έχοντας κοινωνικές ευαισθησίες, γνήσιες και δυνατές ανησυχίες, σοβαρούς και γόνιμους προβληματισμούς.

College-student-dream

Κατά δεύτερο, πρόκειται για μια γενιά η οποία δέχτηκε μια στρεβλή παιδεία, που δεν της έδωσε πολλά ερεθίσματα κριτικής σκέψης και προβληματισμού. Διαμόρφωσε πολίτες-παθητικούς δέκτες των πληροφοριών, που τους παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και τα κέντρα λήψεως αποφάσεων και πολίτες με σχεδόν αποκλειστικό πρότυπο πολιτικής οργάνωσης και δράσης: τις απαρχαιομένες μαθητικές και φοιτητικές παρατάξεις (ανεξαρτήτως ιδεολογικής αφετηρίας). Αυτές δηλαδή, που αντί να κάνουν ορθό και μάχιμο συνδικαλισμό ως μια συμπαγής μάζα που έχει δικές της απόψεις και απαιτήσεις, αποτελούσαν στην ουσία για πολλά χρόνια φερέφωνα και μηχανές αναπαραγωγής των παθογενειών των κομμάτων που υπάγονταν. Έτσι, το μόνο που μάθαιναν οι νέοι, ήταν να παίζουν, εντός και εκτός αίθουσων μαθημάτων, ένα πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλον και κλέβοντας ο ένας τις ιδέες του άλλου και τίποτε περισσότερο. Αυτή η “παιδεία των φυτώριων στελεχών” διαμόρφωσε με την πάροδο του χρόνου νέους άνθρωπους που κατέληγαν να είναι κομματάνθρωποι (δηλαδή πολιτικά φυτά) εξυπηρετώντας μονάχα τα συμφέροντα των ελίτ – που ακόμα ψάχνουν απάντηση στο ερώτημα γιατί οι νέοι απέχουν – με αδυναμία στο να εκφέρουν δημόσια απόψεις με ανοιχτό και κριτικό μυαλό (thinking outside the box) για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις.

 

Τα δύο πιο πάνω, δεν εξηγούν μόνο τους λόγους που οι νέοι συνειδητά και ασυνείδητα στρέφουν την πλάτη στην πολιτική.

stressed-male-student-reading-in-library

Δίνουν εξήγηση και στο γιατί όταν η νέα γενιά βρέθηκε αντιμέτωπη με το οικονομικό και επαγγελματικό αδιέξοδο της εποχής των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, πολιτικοποίθηκε με την οδό της βίας και των ανορθολογικών επιλογών, αντί με την οδό των επιχειρημάτων και της γόνιμης αντιπαράθεσης και διαλόγου. Ο ανώριμος πολιτικός λόγος είναι κυρίως αποτέλεσμα του δεύτερου, καθώς διαβάζοντας την ιστορία τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, βλέπουμε ότι και οι παππούδες μας είχαν την ίδια κανιβαλιστική πολιτική συμπεριφορά, παρά το γεγονός ότι ήταν φτωχοί και αντιμετώπιζαν παρόμοιες με τις πιο πάνω δυσκολίες.

 

Συνεπώς, νέος στην ηλικία δεν σημαίνει απαραίτητα και νέος στη σκέψη, το λόγο και την πρακτική.

Young student couple

Οι νέοι όταν στρέφουν την πλάτη στην πολιτική, πρέπει να βρίσκονται και σε θέση να το δικαιολογούν και να το τεκμηριώνουν. Ας ρωτήσει ο καθένας πρώτα τον εαυτό του. Γιατί στρέφει την πλάτη στην πολιτική; Το κατανοεί όταν το κάνει; Γιατί και πώς το κάνει, ή τρέφει αυταπάτες ότι το κάνει; Μόνο έτσι θα μπορέσουν να βρουν απάντηση στο ζήτημα της αποχής όλοι όσοι το επαναφέρνουν στην επιφάνεια.
 

Παίρνοντας απάντηση από την ίδια τη νέα γενιά.

 

Δες επίσης: Παιδεία: Eλπίδες και αγκάθια στο νέο διάλογο!

 

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending