Όσα θα καταλάβουν ΜΟΝΟ όσοι σπουδάζουν σε Ιδιωτικά Πανεπιστήμια!

Εσείς που προσπαθείτε να κάνετε οικονομία –και κυρίως, εσείς που βλέπετε Μπομπ Σφουγγαράκη– θα με νιώσετε. Σαν τον κύριο Καβούρη, καθόμαστε λοιπόν κάθε τρεις και λίγο και μετράμε με το σταγονόμετρο πόσα λεφτά θα ξοδέψουμε, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ανοίγουμε το πορτοφόλι και βλέπουμε μόνο κέρματα, λες και ληστέψαμε το παγκάρι καμιάς εκκλησίας… Γιατί βλέπεις, μόνο αυτά μας έχουν μείνει!

Όταν δεν είμαστε άρχοντες στα οικονομικά και παράλληλα θέλουμε/πρέπει να επενδύσουμε κάτι παραπάνω στην εκπαίδευσή μας, οι επιλογές μας σε σύγκριση με όποιον δεν πληρώνει δίδακτρα, είναι περιορισμένες – πολύ ή λίγο, ανάλογα.

Think positive!  Με το που μεγαλώνεις, είτε μένεις ακόμη με τους γονείς σου είτε όχι, από τα χέρια σου περνάνε διάφορα χρηματικά ποσά, τα οποία πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι σωστά. Σκέψου πως μαθαίνεις την οικονομία και την αποταμίευση – εξαιρετικά χρήσιμο για το μέλλον σου! Μπορεί καμιά φορά να νιώθεις μια πίκρα που δεν ζεις 100% τη λεγόμενη “φοιτητική ζωή” αλλά ξέρεις πως είναι για καλό σου… Και στην τελική, υπάρχουν πάμπολλοι οικονομικοί τρόποι να περνάς καλά τη ζωή σου όπως εσύ θέλεις!

Τα καλύτερα πράγματα για να ζήσεις -όσο κλισέ και να ακούγεται- είναι δωρεάν.

Προσωπικά, δεν με ενοχλεί τόσο που πρέπει να είμαι λίγο πιο προσεκτική με τα έξοδά μου, όσο η προκατάληψη που εισπράττω, η οποία είναι σε φάση “πας σε ιδιωτικό, άρα έχεις λεφτά“. Καταλαβαίνετε λοιπόν σκηνικό:

Μην τολμήσεις να παραπονεθείς για οικονομικές κρίσεις, θα σου χτυπήσουν στα μούτρα “μα εσύ τι γκρινιάζεις; Αφού έχεις λεφτά να πληρώσεις το πανεπιστήμιό σου“.

Εντάξει, δεν λέω πως οι φοιτητές δεν έχουν να φάνε, αλλά από εκεί, μέχρι να σκορπάς τα χρήματα σου πέρα δώθε υπάρχει διαφορά.Όταν πηγαίνεις σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, αναπόφευκτα υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να σε κρίνουν βασισμένοι μόνο σε αυτό, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν τους αν δουλεύεις, αν αποταμιεύεις…

Think positive! Δυστυχώς είναι δύσκολο να αλλάξει αυτή η ανθρώπινη τάση στη γενίκευση, και –στην αρχή, τουλάχιστον– μας παίρνει κι εμάς η μπάλα και αισθανόμαστε λιγάκι άσχημα. Δεν υπάρχει λόγος όμως! Πάρτε το σαν μια… προθέρμανση για το τι γίνεται έξω στον κόσμο, ώστε να μάθετε πώς να αντιμετωπίσετε τα στερεότυπα και τα κακόβουλα σχόλια, έχοντας γνώση του αληθινού εαυτού σας!

…και ξέρετε τι εννοώ. Καλώς ή κακώς, σε ένα πανεπιστήμιο που πρέπει να πληρώσεις δίδακτρα υπάρχουν και κάποιοι που το “φυσάνε” λίγο παραπάνω! Ανάμεσα στους διάφορους τύπους φοιτητών, είναι πολύ πιθανό να πέσουμε στον τύπο “έχω λεφτά και το δείχνω“… Είναι αυτοί που κυκλοφορούν με τις καλύτερες μάρκες, σπορ αυτοκίνητο και το αντίστοιχο ύφος.

Κατά πάσα πιθανότητα, πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο για λόγους γοήτρου και έχουν πάρει στραβά το “κάντε πέρα να περάσω, κάντε πέρα να διαβώ” της Ζωζώς Σαπουντζάκη! Λυπάμαι που δεν έχουν μάθει την αξία των χρημάτων, καθώς νομίζουν πως πάντα είναι αρκετό και ταυτόχρονα πως μόνο αυτό αξίζει να έχουν…

Think positive! Το πανεπιστήμιο είναι ένα μέρος που θα συναντήσουμε ένα κάρο διαφορετικούς ανθρώπους – και φυσικά, δεν είναι όλοι του στυλ μας. Έχουμε κάθε δικαίωμα να μη μας αρέσει η εικόνα κάποιων ανθρώπων και να τους πάρουμε για παράδειγμα προς αποφυγήν – ως εκεί. Δεν ωφελεί ούτε να κρίνουμε, ούτε να νευριάζουμε γιατί μόνο τα δικά μας τα νεύρα γίνονται κρόσσια – so, stay cool!

Άλλη μια περίπτωση κλασικής προκατάληψης – τι περίεργο, τι παράξενο! Εντάξει, ξέρουμε εξ αρχής πως υπάρχουν και οι τέρμα κομπλεξικοί που και στο Harvard να μας δέχονταν θα έλεγαν “ε αφού δεν πέρασε στις εξετάσεις, φεύγει στο εξωτερικό/πάει σε ιδιωτικό“…

Πέρα από αυτό, πολύ συχνά ένας φοιτητής καταφεύγει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο μετά από τη γνωστή προσπάθεια της τελευταίας τάξης του Λυκείου, που για οποιονδήποτε λόγο, δεν πέτυχε και τέτοιου είδους σχόλια πέφτουν βροχή. Και το χειρότερο; Τουλάχιστον στην αρχή, μέχρι να συνέλθεις απ’ το κακό των εξετάσεων και να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα, επηρεάζεσαι και νιώθεις άσχημα.

Think positive! Λοιπόν, όπως κι εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να κατακρίνουμε αυτούς που δεν συμπαθούμε, έτσι και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας κάνει να αισθανθούμε άσχημα για την επιλογή μας. Τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, καθιστούν τις τελικές εξετάσεις ιδιαίτερα δύσκολες και ψυχοφθόρες, ενώ γενικά ο κόσμος τείνει να μας κρίνει από τα αποτελέσματά τους. Ποτέ δεν ξέρεις γιατί κάποιος απέτυχε, και ως εκ τούτου δεν μπορείς να καταδικάζεις το ότι άδραξε την ευκαιρία να σπουδάσει.

Δεν καθορίζουν οι εξετάσεις τι άνθρωπος είσαι. Ξέρεις πως σπουδάζεις για να έχεις ένα καλό μέλλον – κι άσε τον κόσμο να λέει!

…διότι αν δεν περάσουμε το μάθημα, το πληρώνουμε ξανά! Γενικά όμως, έχουμε στο νου μας πως υπάρχει ένα παραπάνω χρέος, όχι μόνο προς (συνήθως) τους γονείς μας που πληρώνουν για εμάς, αλλά κυρίως προς τον εαυτό μας και τη συνείδησή μας. Ξέρουμε πως εφόσον πληρώνουμε για την ευκαιρία να πάρουμε το πτυχίο μας, πρέπει να προσπαθήσουμε για να το αποκτήσουμε, ώστε να μην πάνε αυτά που δίνουμε χαμένα.

Φυσικά υπάρχουν και οι φοιτητές που δεν δίνουν δίδακτρα, αλλά διαβάζουν ούτως ή άλλως –και μπράβο τους. Όμως σε αυτή την περίπτωση ξέρεις πως υπάρχει λίγο περισσότερη πίεση στο να περάσεις το μάθημα ή να γράψεις καλό βαθμό, ανάλογα με το ποιες είναι οι προτεραιότητές σου.

Think positive! To be honest, για ‘μένα αυτή η αίσθηση του χρέους μου ήρθε κουτί! Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που σπουδάζω και σαφώς θα διάβαζα περισσότερο απ’ ότι στο λύκειο που είχαμε κι ένα κάρο άσχετα μαθήματα. Παράλληλα όμως ίσως με έπιαναν κάποιες κρίσεις… τεμπελιάς (φυσιολογικό για όλους μας) και τότε ήξερα πως θα θύμιζα στον εαυτό μου το στόχο μου και τα δίδακτρα για να τον πραγματοποιήσω! Κάποιες φορές χάνουμε λίγο τη μπάλα και χρειάζεται να θυμίσουμε στους εαυτούς μας τα κίνητρά μας… ε, και σε αυτήν την περίπτωση έχουμε κάτι έξτρα!

Όλα αυτά τα περιστατικά που μόλις περιέγραψα, δεν είναι καθόλου σπάνια!

Δεν το βλέπω να εξαλείφονται (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον) αλλά τι μ’ αυτό; Πάντα θα υπάρχουν εμπόδια σε ό,τι και να κάνουμε και πάντα θα υπάρχουν όχι ιδιαίτερα καλοπροαίρετοι άνθρωποι – δεν ζούμε σε κόσμο με καρδούλες και ροδοπέταλα. Το βασικό ζήτημα όμως ποιο είναι;

Να παλέψουμε για τα όνειρά μας και να βγούμε νικητές!