Άρχισε να καλοκαιριάζει σιγά-σιγά… Τις νύχτες στο μπαλκόνι φυσάει το αεράκι απαλά, ίσα-ίσα να σου ξυπνήσει τις αναμνήσεις και να φύγει. Κάνει βόλτα στο τραπέζι, χαϊδεύει τα μαλλιά μου, τυλίγει το σώμα μου κι ύστερα φεύγει σαν να μην πέρασε ποτέ.
Αυτή τη λίγη ώρα, όμως, που σε συντροφεύει σου ξυπνάει τις πιο ωραίες αναμνήσεις, τα καλοκαίρια που ήρθαν και πέρασαν βιαστικά. Τόσο βιαστικά σαν το αεράκι στο μπαλκόνι μου…
Κάθε καλοκαίρι και μια μαγική ανάμνηση, μια αξέχαστη εμπειρία, ένα ανείπωτο μυστικό. Μια γκάφα με την παρέα, ένας έρωτας τυφλός, μια τρελή εξόρμηση. Και έτσι απροετοίμαστη που ήμουν από αυτή την απρόσμενη επίσκεψη σκέψεων, βυθίστηκα στις αναμνήσεις...
Εκείνο το καλοκαίρι με την παρέα στο ακρογιάλι, με μια κιθάρα στο χέρι, με φωνές νεανικές και με τις φλόγες που τρεμόσβηναν από τον αέρα.
Εκείνο το καλοκαίρι που τρέχαμε ανέμελα στο βουνό και μαζεύαμε πετούνιες στο φως του ήλιου σκουπίζοντας τον ιδρώτα μας. Και το άλλο καλοκαίρι που χτύπησα στα βράχια δίπλα στην αποβάθρα, γιατί με έριξε το κύμα.
Και το παγωτό που έλιωνε στα χέρια μου και λέρωνε την αγαπημένη μου μπλούζα. Ναι! Τόσο όμορφες και ανέμελες είναι οι αναμνήσεις του καλοκαιριού. Πιο όμορφες ιστορίες απ’ αυτές που γράφτηκαν το καλοκαίρι δεν θα ακούσεις ποτέ! Αν σκεφτείς για λίγο τις δικές σου ιστορίες, νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου.
Εκείνο το βράδυ στο μπαλκόνι, χωρίς να το θέλω γελούσα. Οι σκέψεις με βύθιζαν σε ένα βυθό ευτυχίας και μου ζωγράφιζαν το ωραιότερο χαμόγελο στα χείλη. Είναι αυτή η χαρά της ελευθερίας, η αγαλλίαση της καλοπέρασης. Είναι το διάχυτο φως του ήλιου που γεμίζει τις καρδιές μας.
Καλοκαίρι!
Και ποιος δεν το αγάπησε;! Και ποιος δεν το λάτρεψε;! Απ’ όλες τις εποχές του χρόνου, μικροί και μεγάλοι, το προσμένουν με τεράστια χαρά, σαν να το ζουν για πρώτη φορά. Για τους μαθητές είναι ξεκούραση, για τους φοιτητές ανανέωση, για τον μπαμπά και τη μαμά λίγες περισσότερες διακοπές. Για όλους έχει κάτι!
Και εκεί ακριβώς… Δίπλα στο κύμα, πάνω στην άμμο, εκεί αφήσαμε τις καρδιές μας να αλωνίζουν. Εκεί παρέα με την ψυχή μας και τα κουβαδάκια των παιδιών. Ήρθε και πάλι το καλοκαίρι, μια βδομάδα δρόμος μας χωρίζει.
Και φέτος είμαστε έτοιμοι να πάμε πίσω στο ακρογιάλι να τα μαζέψουμε, να ξαναζήσουμε, να ξαναγελάσουμε. Όπως κάθε χρόνο, άλλωστε!
Σαν να κάναμε μια παύση απ’ τα όνειρα και πάμε πίσω να τα κατασπαράξουμε!
Δες επίσης: Η πραγματική μαγεία των καλοκαιρινών διακοπών!
