Ο θρίαμβος της Άννας Κορακάκη κάνει, από την πρώτη κιόλας στιγμή, τον γύρο των μέσων ενημέρωσης σε Ελλάδα και Κύπρο. Πλέον έχουμε βρει νέο ήρωα, έναν που θα ξεχάσουμε τόσο γρήγορα όσο και τους υπόλοιπους. Γιατί; Γιατί η νοοτροπία μας αυτό μας έχει μάθει.
Όπως μας ενημέρωσαν κάποια sites, η Άννα προπονείτο σε ένα ιδιόκτητο σκοπευτήριο, το οποίο πλέον κατεδάφισαν για να κτίσουν ένα καινούριο. Είναι άξιο απορίας, γιατί δεν έγινε πιο πριν αυτό αφού η Άννα είχε τις δυνατότητες για να πάει ψηλά. Ο λόγος ίσως να είναι πολύ απλός. Επειδή κανένας δεν το περίμενε, κανένας δεν το πίστεψε, εκτός από την ίδια, την οικογένεια της και τους δικούς της ανθρώπους.
Σε Ελλάδα και Κύπρο, έχουμε αυτή την κακή νοοτροπία, αυτή την έλλειψη Αθλητικής Παιδείας, η οποία φαίνεται με την πρώτη ευκαιρία. Θέλετε παραδείγματα από την Κύπρο; Μάρκος Παγδατής, Κυριάκος Ιωάννου, Παύλος Κοντίδης και τόσοι άλλοι αθλητές και αθλήτριες που όσο ήταν στο επίκεντρο όλοι τους εξυμνούσαν, ενώ όσο μας χρειάζονταν να διεκδικήσουμε κάτι μαζί τους, καθόμασταν όλοι στον καναπέ του σπιτιού μας.
Είναι εκείνη η κακή νοοτροπία, που εξαιτίας της δημιουργήθηκαν 100 νέα γήπεδα τένις στην Κύπρο, μετά την πορεία του Μάρκου στο Αυστραλιανό Όπεν. Είναι η ίδια νοοτροπία που ακόμα και κάποιοι από την πρωτεύουσα έστελναν τα παιδιά τους για μαθήματα ιστιοπλοΐας, μετά τον θρίαμβο του Παύλου. Είναι η ίδια νοοτροπία που χαρακτηρίζεται από έλλειψη αθλητικής παιδείας.
Γιατί το να μπορείς να προβλέψεις τον θρίαμβο ενός αθλητή, έχει βάσεις στην αθλητική παιδεία. Το να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο τόπο εξάσκησης ενός αθλητή, έχει βάσεις στην αθλητική παιδεία. Το να ζητωκραυγάζουμε για τους αθλητές και να τους προβάλουμε πριν ακόμα πετύχουν κάτι σπουδαίο, έχει βάσεις στην αθλητική παιδεία.
Γιατί το σπουδαίο στην Άννα, και στην κάθε Άννα, και κάθε Μάρκο, και κάθε Παύλο, είναι η προσπάθεια που κάνουν αλλά και εκείνη η χαρά που έχουν όταν εκπροσωπούν την χώρα τους. Χώρες οι οποίες δεν τους βοηθούν, χώρες οι οποίες δεν του σέβονται. Το χρυσό ανήκει στην Άννα και όχι στην αθλητική παιδεία στην Ελλάδα. Ο Μάρκος μας κάνει περήφανους στο τένις όχι λόγω στην αθλητική παιδεία της Κύπρου, αλλά λόγω του ταλέντου του και του πάθους του για τον αθλητισμό.
