Ο Σάκης Παλαικυθρίτης ξεκίνησε από μικρός να δουλεύει με στόχο το όνειρο του και δεν σκοπεύει να σταματήσει. Όπως ο ίδιος είπε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε “όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος”.
Δες παρακάτω όλα όσα μας είπε:
Σάκη, καταρχάς, με τι ασχολείσαι στη ζωή σου;
Σπουδάζω ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, βρίσκομαι στον τελευταίο μου χρόνο και μετά έχω σχέδια για μεταπτυχιακό.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και που αγωνίζεσαι σήμερα;
Ξεκίνησα από την ηλικία των 8 ετών σε ιδιωτική ακαδημία, αλλά το ποδόσφαιρο πιστεύω το “κληρονόμησα” από τον πατέρα μου ο οποίος ήταν και αυτός ποδοσφαιριστής και προπονητής σε αρκετές ομάδες με αρκετή επιτυχία. Παίζω στον Άτλα Αγλαντζιάς, ο οποίος είναι στην 4η κατηγορία, και το παλεύουμε για την άνοδο.
Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις αθλητισμό και σπουδές;
Πιστεύω ότι στη ζωή, όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος ανεξαρτήτως των δυσκολιών που θα βρεί κανείς, οπότε ναι, όσο απαιτητικό κι αν είναι το Πανεπιστήμιο Κύπρου πάντα βρίσκω τον τρόπο να το συνδυάζω με το ποδόσφαιρο, χωρις να με ενοχλεί ο κόπος. Με το σωστό προγραμματισμό όλα γίνονται ευκολότερα.
Ποια είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή που συγκράτησες μέχρι σήμερα;
Όταν βρισκόμουν στην 2η ομάδα του ΑΠΟΕΛ, είχαμε παίξει ένα φιλικό με την πρώτη ομάδα, επί καιρώ Ivan Jovanovic. Τότε ήταν μόλις είχαν φέρει τον Ailton Almeida στην Κύπρο, μπήκε στο γήπεδο ως αλλαγή και τα πράγματα που έκανε μέσα στο γήπεδο, ακόμα και αν ήταν ένα αδιάφορο φιλικό για εκείνον, ηταν εξωπραγματικά. Δεν πιστεύω οτι έχει περάσει μεγαλύτερος παίκτης από αυτόν στα γήπεδα μας.
Ποια είναι η άποψη σου για το επίπεδο του ποδοσφαίρου στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό αλλά και στην Κύπρο γενικότερα;
Κατά την γνώμη μου υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο στην Κύπρο στις μικρότερες ηλικίες αλλά όταν έρχεται ο καιρός να μπούμε σε ανταγωνιστικές ομάδες οι περισσότεροι χανόμαστε, για διάφορους λόγους.
Πιστεύω οτι ο κυριότερος είναι το οτι στην Κύπρο δεν υπάρχουν αρκετοί προπονητές οι οποίοι είναι αρκετά ικανοί και έμπειροι στο να βοηθήσουν ένα ποδοσφαιριστή να αναδειχθεί, με τη σωστή προπόνηση και δίνοντας του ψυχολογία και αυτοπεποίθηση την ώρα που το χρειάζεται, ειδικά στην αρχή της καριέρας του. Γι’ αυτό το λόγο και το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας, αν και κάνει βήματα μπροστά τα τελευταία χρόνια πιστεύω οτι είναι αρκετά πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο.
Όσο, για το επίπεδο του πανεπιστημιακού αθλητισμού είναι αρκετά καλό αλλά και το κλίμα είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Γενικά, βλέπεις ποδοσφαιριστές με πολύ ταλέντο και γεμάτους όρεξη, γι΄ αυτό και άλλωστε πάμε και παίζουμε αφιλοκερδώς για το πανεπιστήμιο μας.
Πιστεύεις πως υπάρχει αρκετή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης στις μικρές κατηγορίες και στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό;
Τα τελευταία χρόνια πιστεύω οτι υπάρχει αρκετή ενημέρωση για τις μικρές κατηγορίες και στον πανεπιστημιακό αθλητισμό γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά και υπάρχει αρκετή προβολή με άρθρα συνεχώς αλλά και βίντεο.
Τέλος, ποια συμβουλή θα έδινες στους φοιτητές – αθλητές;
Να πιστεύουν στον εαυτό τους και όταν βάζουν ένα στόχο να μην τα παρατούν ποτέ όσο άσχημα και να είναι τα πράγματα καμιά φορά, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο κοντά βρίσκεσαι στον στόχο σου. Η αποτυχία ειναι απλά ένα μέρος της επιτυχίας λέει και ένα ρητό.
