Η καθημερινότητα του Δημήτρη Καραγιάννη είναι γεμάτη από μπάσκετ! Σπουδές και καλαθόσφαιρα είναι το σημαντικότερο κομμάτι της μέρας του όπως ο ίδιος δήλωσε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Το μήνυμα του ξεκάθαρο και διαχρονικό: “Όταν δουλεύεις σκληρά με υπομονή και πιστεύεις στον εαυτό σου, αυτό στο τέλος θα σου αποφέρει σίγουρα καρπούς”
Δημήτρη, πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου;
Κατάγομαι από τη Λευκωσία και φοιτώ στο τμήμα φυσικοθεραπείας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου και παράλληλα ασχολούμαι επαγγελματικά με την καλαθόσφαιρα.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με την καλαθόσφαιρα και πού αγωνίζεσαι τώρα;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την καλαθόσφαιρα από την 1η γυμνασίου εντελώς τυχαία λόγω του ότι ήμουν ο πιο ψηλός του σχολείου και όλοι με παρότρυναν να ασχοληθώ με την καλαθόσφαιρα και είπα γιατί όχι.
Δοκίμασα το άθλημα, μου άρεσε και από τότε δεν έχω σταματήσει να ασχολούμαι με το άθλημα και με τον αθλητισμό.
Tώρα αγωνίζομαι στην πρώτη ομάδα καλαθόσφαιρας του ΑΠΟΕΛ, αλλά και στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστήμιου Κύπρου. Στο παρελθόν έχω αγωνιστεί και στην Ομόνοια.
Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις αθλητισμό και σπουδές;
Είναι αρκετά δύσκολο να συνδυάζεις αθλητισμό και σπουδές ταυτόχρονα. Είναι κουραστικό τόσο σωματικά όσο και ψυχικά και πρέπει να αφιερώσεις αρκετό χρόνο και στα δύο παρά την κούραση.
Ποια είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή που συγκράτησες μέχρι σήμερα;
Οι στιγμές που ζει ένας αθλητής είναι αμέτρητες, από όλες αυτές όμως η πιο ξεχωριστή στιγμή που έζησα ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου με την εφηβική ομάδα του ΑΠΟΕΛ, λόγω του ότι ήμασταν το ”outsider” χωρίς πολλές πιθανότητες να ανεβούμε στο πιο ψηλό βάθρο.
Όμως αυτό δεν ήταν ανασταλτικός παράγοντας για μας, το πιστέψαμε και αποκλείσαμε όλες τις υπόλοιπες ομάδες που αντιμετωπίσαμε κατακτώντας το τρόπαιο!
Ποια είναι η άποψη σου για το επίπεδο της καλαθόσφαιρας στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό αλλά και στην Κύπρο γενικότερα;
Το επίπεδο της καλαθόσφαιρας στην Κύπρο είναι αρκετά χαμηλό. Οι περισσότεροι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.
Η καλαθόσφαιρα δεν λαμβάνει τόση αγάπη όπως παλαιότερα όταν τα κλειστά ήταν γεμάτα, με αποτέλεσμα το επίπεδο να πέφτει και το άθλημα μας να “μικραίνει”. Στον πανεπιστημιακό αθλητισμό είναι ακόμα χειρότερα.
Παρόλο που έχουμε αρκετά πανεπιστήμια για τα δεδομένα του νησιού μας, στο πρωτάθλημα συμμετέχουν μόνο τα 5 από αυτά, με πολλούς αθλητές να μην λαμβάνουν μέρος λόγω απουσίας κινήτρων και υποδομών.
Πιστεύεις πως υπάρχει αρκετή κάλυψη της καλαθόσφαιρας από τα μέσα ενημέρωσης;
Τα τελευταία χρόνια πιστεύω πως η κάλυψη της καλαθόσφαιρας από τα μέσα ενημέρωσης έχει αυξηθεί πάρα πολύ.
Υπάρχουν κάποιες ιστοσελίδες που προβάλουν καθημερινώς νέα γεγονότα που συμβαίνουν εντός αλλά και εκτός Κύπρου σε σχέση με παλαιότερα.
Βέβαια χρειαζόμαστε ακόμη δουλειά σε αυτό τον τομέα αν θέλουμε να φτάσει το άθλημα σε πιο ψηλά επίπεδα με ότι συνεπάγεται αυτό.
Τι θα ήθελες περισσότερο να αλλάξει ως προς το καλύτερο;
Το ιδανικό θα ήταν να μειωθούν οι ξένοι καλαθοσφαιριστές που δικαιούται η κάθε ομάδα έτσι ώστε να δίνεται ευκαιρία σε Κύπριους να εξελίσσονται και να παίρνουν περισσότερα λεπτά συμμετοχής σε ψηλό επίπεδο.
Μόνο με αυτό τον τρόπο κατά την άποψή μου το άθλημα θα συνεχίσει να ζει και μόνο τότε θα ξαναδούμε τις κερκίδες των γηπέδων μας να γεμίζουν.
Τέλος μια συμβουλή για όλους τους φοιτητές – αθλητές που περνούν ή θα περάσουν τα ίδια μαζί σου;
Οι φοιτητές – αθλητές δεν πρέπει να τα παρατήσουν όσες δυσκολίες και αν βρεθούν μπροστά τους.
Να δουλεύουν σκληρά με υπομονή και να πιστεύουν στον εαυτό τους, αυτό στο τέλος θα τους αποφέρει σίγουρα καρπούς!
