Να ασχολείται μια γυναίκα με το ποδόσφαιρο και μάλιστα να διακρίνεται παίζοντας κάθε άλλο παρά συνηθισμένο θεωρείται στον ποδοσφαιρικό μικρόκοσμο της Κύπρου. Η Χρυστάλλα Χαραλάμπους, ωστόσο, είναι μια από εκείνες που ξεχωρίζει.
Τη μάθαμε από τα γήπεδα του Πανεπιστημιακού Αθλητισμού, όπου και αγωνίζεται με τα χρώματα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, και της ζητήσαμε να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη.
Δες παρακάτω όλα όσα μας είπε:
Χρυστάλλα, γεια σου. Καταρχάς πες μας λίγα λόγια για ‘σένα.
Ονομάζομαι Χρυστάλλα Χαραλάμπους και κατάγομαι από την Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς της Πάφου. Σπουδάζω Φυσικοθεραπεία στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου και ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο από την ηλικία των 15 ετών. Αγωνίζομαι στην γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα Ομόνοιας Λευκωσίας, όπου είμαι η μία εκ των αρχηγών.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και το φούτσαλ;
Από μικρή είχα αγάπη για το ποδόσφαιρο. Το 2010 δημιουργήθηκε στην Πόλη Χρυσοχούς μια γυναικεία ομάδα (Αφροδίτη FC), όπου και μου δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ με το άθλημα. Πρωταρχικός μου στόχος ήταν να ενταχθώ στην εθνική ομάδα, όπου και τα κατάφερα λίγους μήνες μετά.
Ποιες θεωρείς πως είναι οι διαφορές ανάμεσα στα 2 αθλήματα και ποιο σου αρέσει εσένα σαν Χρυστάλλα περισσότερο;
Δεν μπορώ να διαχωρίσω τα δύο αθλήματα καθώς και τα δύο μου είναι εξίσου αγαπητά. Οι διαφορές μεταξύ των δύο είναι μεγάλες, αφού στο futsal πρέπει να είσαι εξίσου καλός και στην άμυνα καθώς και στην επίθεση.
Δεν παίζει μεγάλο ρόλο η ταχύτητα, αλλά η τεχνική και ο στόχος. Λόγω του μικρού αριθμού παικτών που αγωνίζονται, έστω και ένας παίκτης να μην είναι σε καλή μέρα φαίνεται και πολλές φορές μπορεί και να αποβεί μοιραίο.
Είναι ένα άθλημα που χρειάζεται τέλεια συνεργασία. Επίσης, δίνει στους προπονητές την ευκαιρία να κάνουν όσες αλλαγές θέλουν και να χρησιμοποιήσουν τον κάθε παίκτη όσες φορές θέλουν, καθώς και στους παίκτες να παίρνουν ανάσες και να επιστρέφουν στον αγωνιστικό χώρο ξανά.
Το ποδόσφαιρο διαχωρίζεται σε θέσεις και ανάλογα με την θέση που παίζεις χρειάζεσαι και κάποια συγκεκριμενα χαρακτηριστικά. Λόγω του μεγάλου αριθμού παικτών η κακή επίδοση κάποιου παίκτη μπορεί να καλυφθεί από την καλή επίδοση των συμπαικτών του.
Αν και περισσότεροι παίκτες, οι προπονητές έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν μόνο 3 αλλαγές και να χρησιμοποιήσουν τον κάθε ποδοσφαιριστή μόνο 1 φορά σε κάθε παιχνιδι.
Το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Κύπρο δεν έχει την προβολή που έχει το αντρικό πρωτάθλημα. Ποιος είναι ο λόγος για ΄σένα;
Ζούμε σε μια σχετικά κλειστή κοινωνία, όπου μεγάλο μερίδιο πληθυσμού δυσκολεύεται να δεχτεί την ισότητα των δύο φύλων και κάτι το διαφορετικό. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχει γυναικείο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στην Κύπρο!
Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο ότι δεν διαφημιζόταν αρκετά και ακόμη και τώρα στο αθλητικό δελτίο τύπου δεν γίνεται καμία αναφορά, ούτε καν στην βαθμολογία. Πλέον έχουν γίνει σημαντικά βήματα βελτίωσης, καθώς κάθε αγωνιστική υπάρχει και ένα παιχνίδι με τηλεοπτική κάλυψη.
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις αθλητισμό και σπουδές;
Είναι κάτι προφανώς δύσκολο, αλλά όταν αγαπάς κάτι βρίσκεις τον τρόπο και το κάνεις. Και τα δύο είναι αρκετά απαιτητικά αλλά με σωστό τρόπο και προγραμματισμό μπορείς να επιτύχεις τα πάντα.
Τι θα συμβούλευες μια γυναίκα που θέλει να ασχοληθεί με το άθλημα;
Αν και ζούμε σε ένα σύγχρονο σχετικά αιώνα πολλές φορές ο χώρος του ποδοσφαίρου μπορεί να γίνει πολύ σκληρός απέναντι στο γυναικείο φύλο.
Παρόλα τα σεξιστικά σχόλια που μπορεί να δεχτεί μια γυναίκα επιβάλλεται να τα αντιμετωπίσει με δυναμισμό, αποφασιστικότητα και στα 90 λεπτά που της παρέχονται να αποδείξει πως το ποδόσφαιρο είναι και γυναικεία υπόθεση!
