fbpx

5 λόγοι που ΟΛΟΙ θεωρούμε την οικογένεια μας την πιο παράξενη στην Κύπρο!

Όλοι ζήσαμε στιγμές οικογενειακής ευτυχίας, αλλά και στιγμές όπου μείναμε με το στόμα ανοιχτό και τις τρίχες σηκωμένες μπροστά σε διάφορα παράξενα και ανεξήγητα περιστατικά της οικογένειας μας, τα οποία είχαμε την ατυχία να βρίσκουμε.

Άλλες φορές πάλι γίναμε εμείς ο στόχος της “αγίας οικογένειας”, που τι και αν προσπαθήσαμε να πολεμήσουμε, τι κι αν δεν βρίσκαμε πουθενά λογική σε αυτά που συνέβαιναν… Απλά στο τέλος παραιτηθήκαμε μπροστά στα γεγονότα που μας ξεπερνούσαν, και φτάσαμε στο σημείο να σκεφτούμε ότι πράγματι η οικογένειά μας είναι η πιο παράξενη που υπάρχει σε ολόκληρη την Κύπρο.

Αλήθεια όμως, είναι η πιο παράξενη; Μήπως όλοι ανήκουμε σε παράξενες οικογένειες και αυτοί οι χαρακτήρες είναι απλά αναπαραγωγή των ίδιων στερεότυπων; Ή μήπως εμείς είμαστε οι παράξενοι;

Δες πιο κάτω τι πιστεύουμε όλοι:

1
Δεν ξεχνώ ποτέ…

Θυμάσαι όταν ήμασταν μικροί, εκείνα τα λευκά τετράδια στο δημοτικό που έγραφαν ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ. Ε, λοιπόν κάπως έτσι το ζούμε με την οικογένεια μας. Δεν ξεχνούν ποτέ τίποτα… μα τίποτα.

Θυμούνται τα πάντα και τη λάθος χρονική στιγμή, μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους μπροστά σε συγγενείς, σε φίλους και σε γνωστούς και να ξεστομίσουν ότι πιο ντροπιαστικό μπορούν για εσένα, να σε εκθέσουν ανεπανόρθωτα και να το διασκεδάζουν κιόλας.

Μεγάλες καταστροφές μπορούν να προκύψουν από τα στόματα της οικογένειας μας, που πάντα θα θυμούνται τις πιο ντροπιάστικες στιγμές ως σημείο αναφοράς, για να μας καταστρέφουν την κοινωνική ζωή, μέχρι και την καριέρα.

Αν έχεις απορία αν τους έχεις κάνει κάτι στην παιδική σου ηλικία που το κρατούν ακόμα, να είσαι σίγουρος ότι μόνο η οικογένεια σου χαίρεται με τον δικό σου… εξευτελισμό.

2
Το άγιο καπνιστήρι

Η θρησκεία είναι πάντα μέρος της μέσης κυπριακής οικογένειας με όλες τις προλήψεις και της δεισιδαιμονίες που μπορεί να συνοδεύεται. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, σε όλη μας τη ζωή, μας κυνηγάει ένα καπνιστήρι από την πρώτη μέρα του σχολείου μέχρι την τελευταία εξέταση του λυκείου, από την άδεια οδήγησης μέχρι τη συνέντευξη για δουλειά.

Αυτό το καπνιστήρι, που το βγάζουν σε οποιαδήποτε στιγμή, ότι ώρα και να είναι, σε ανύποπτο χρόνο και αρχίζουν να σταυροκοπιούνται και να κάνουν σαν καθολικές καλόγριες… Οι ίδιοι άνθρωποι που λίγο πριν τσακώνονταν με τους γείτονες και έβριζαν τα πάντα και τους πάντες που απειλούσαν θεούς και δαίμονες.

Είναι η στιγμή που λες “ε.. δεν είναι δυνατόν…” και θέλεις να πάρεις εκείνο το καπνιστήρι και να το πετάξεις από το παράθυρο!

3
ΤΟ (αγαπημένο) τραπέζι

Το οικογενειακό τραπέζι που συμβαίνει συνήθως κάθε Κυριακή, είναι το γεγονός που διαλύει κάθε ελπίδα ότι η οικογένεια μας μπορεί ίσως να είναι φυσιολογική και καθόλου παράξενη.

Ξεκινάει με χαρά το πρωί και το ένα μέλος της οικογένειας υποδέχεται το άλλο, με φιλιά και αγκαλιές. Όλοι είναι ευτυχισμένοι, πολύ χαρούμενοι, ο ένας βοηθάει τον άλλον στην προετοιμασία του φαγητού.

Με το που κάθονται όλοι στο τραπέζι, τα γέλια παύουν και εκεί ακριβώς αρχίζουν να βγαίνουν μικρά ή μεγάλα μυστικά, παλιά απωθημένα, εντάσεις, ξαφνικά τους βλέπεις όλους να μεταλλάσονται σε άγρια ζώα, έτοιμα να κατασπαράξουν το ένα το άλλο. Το φαγητό δεν θέλουν πια να το φάνε, προτιμούν να το πετάξουν ο ένας στα μούτρα του άλλου.

Το σκηνικό δεν θυμίζει πλέον μια αγαπημένη οικογενειακή γιορτή. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, θα γίνουμε κι εμείς στόχος. Θα προσπαθήσουμε να αμυνθούμε… Μάταια βέβαια, μιας και κανείς δεν τα βγάζει πέρα μαζί τους.

Και εκεί που λες “πάει, αυτό ήταν θα μας γράψουν οι εφημερίδες…” ξαφνικά κάτι γίνεται και όλα αλλάζουν, επιστρέφουν στο φυσιολογικό αρχίζουν να διασκεδάζουν ο ένας με τον άλλον, να αγαπιούνται να πειράζονται μεταξύ τους.

Και εσύ μένεις άναυδος και σκέφτεσαι…”τι στο καλό πίνουν αυτοί οι άνθρωποι κρυφά από εμένα…;”

4
Τίποτα δεν συμμαζεύεται

Έχεις ζήσει εκείνη την τρομακτική αίσθηση του να πνίγεσαι; Αλλά πραγματικά να συμβαίνει, όχι από νερό, ούτε από καπνό. Αρκεί απλά να κοιτάξεις γύρω σου και θα δεις ότι το σπίτι της οικογενειάς σου έχει τόσα πράγματα μέσα και έξω, που κανονικά θα έπρεπε να μετακομίσουν όλοι και στο σπίτι να μένουν μόνο τα πράγματα.

Όλα μπορούν να βρεθούν μέσα σε τέτοια σπίτια, μην σου κάνει τίποτα εντύπωση. Από τις ντουλάπες μέχρι το ψυγείο και τον καταψύκτη, μπορείς να βρεις τα πάντα. Όπως στην οικογένεια ενός φίλου που έχασαν την προγιαγιά -μια αθώα γριούλα 94 χρονών- και κάτω από το στρώμα της βρήκαν… όπλα.

Όλοι κάποια στιγμή ανακαλύπτουμε πράγματα στο σπίτι που μας αφήνουν άφωνους, και πάντα θα εκνευρίζεσαι γιατί από την είσοδο μέχρι την έξοδο κι από τον κήπο μέχρι το γκαράζ, θα γεμίζουν σχεδόν ψυχαναγκαστικά με άχρηστα αλλά πολλές φορές αξιοπερίεργα πράγματα, και θα έχεις το ερώτημα γιατί φυλάνε τα πάντα; Γιατί μαζεύουν ότι βρουν και το κουβαλάνε; 

Προσωπικά έχω δει τρελά πράγματα να έρχονται στο σπίτι… μέχρι και έναν νυπτήρα μπάνιου στη μέση της αυλής!

5
Όπως την ταινία “Μια τρελή, τρελή οικογένεια”

Οι χαρακτήρες σε όλες τις εκφάνσεις τους έχουν την ίδια βάση. Ο μερακλής πατέρας που ζει για να τραπεζώνει κόσμο είναι και πολύ καλός ψήστης και κτίστης, αφού δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα φτιάξει μέσα στο σπίτι – από ψησταριά στον κήπο μέχρι πέργκολα, θα βάψει, θα κόψει ξύλα και είναι ικανός να ρίξει και κανένα τοίχο μέσα στο σπίτι, έτσι επειδή το βρήκε ωραία ιδέα.

Στην άλλη μεριά, βρίσκεται η φευγάτη μάνα που τα βιώνει όλα σε ενα παράλληλο σύμπαν. Σε όποιον πλανήτη και να ζουν όλοι οι υπόλοιποι, η μάνα βρίσκεται στον δικό της. Τα βιώνει όλα έντονα: τις χαρές, της λύπες και τους καυγάδες. Σε κάνει να αισθάνεσαι ο χειρότερος άνθρωπος και μόλις βρεθείς έξω και την ακούσεις να μιλά για ‘σένα, είναι λες κι άλλη σε γέννησε… Είσαι ξαφνικά το καλύτερο παιδί του κόσμου.

Κι από δίπλα έχεις τη θρησκόληπτη γιαγιά που παντός καιρού θα σου λέει να ρίξεις κάτι επάνω σου μην κρυώσεις, θα σε ανακρίνει επειδή περπατάς ξυπόλυτος θα σε ρωτάει μέσα στον Ιούλιο γιατί πίνεις παγωμένα κι αυτός είναι ο λόγος που αρρωσταίνεις. Πάντα θα σε κατακρίνει για την ώρα που γύρισες σπίτι το βράδυ, την ίδια στιγμή που σου περνάει κρυφά χρήματα στο χερί πριν βγεις.

Ο παππούς εύθυμος, βετεράνος σε κάτι (όλοι οι παππούδες είναι βετεράνοι, όλο και σε κάποιον πόλεμο θα έχουν συμμετάσχει, ή έστω σε μια αντίσταση) θα θυμάται ιστορίες να σου λέει, θα σε πειράζει και θα σε σηκώνει από την καρέκλα στα 25 σου για να δουν οι συγγενείς πόσο ψήλωσες.

Όσο κι αν μας τρελαίνουν όμως με τις παραξενιές τους, όσο κι αν μας βασανίζουν και τους θεωρούμε παράξενα όντα της φύσης, πάντα θα είναι η δική μας οικογένεια που τους αγαπάμε και τους λατρεύουμε (κι ας τους βρίσκουμε τους πιο παράξενους του κόσμου).

Γιατί βλέπεις, έχουν μια μαγικη ιδιότητα, μέσα σε όλα αυτά, κάπου θα βρεθούν να σώσουν την κατάσταση, θα είναι πάντα εκεί για εμάς, ετοιμοπόλεμοι να μας φροντίσουν, να μας προσφέρουν να μας την πουν και λίγο βέβαια, ότι αυτοί τα έλεγαν.

Κι εμείς πάντα θα θεωρούμε ότι η οικογένεια μας είναι τόσο παράξενη… όσο και μοναδική!

Εσύ με ποιο από τα πιο πάνω συμφωνείς;

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending