Ο κόσμος της υπερβολής. Ένας κόσμος συναισθηματικά φορτισμένος. Υπερβολικός. Οι άνθρωποι πιο υπερβολικοί από ποτέ.
Σε όλο αυτό εσύ, όλο και μεγαλώνεις. Ξεχειλίζει η υπερβολή στα τείχη που έχεις θέσει, γιατί μεγαλώνεις… Γιατί ανυψώνονται χωρίς τελειωμό; Αναρωτιέσαι. Αφέσου σου λένε! Γιατί;
Σε έναν κόσμο αναλώσιμο και ψεύτικο αξίζει να αφεθώ; Εκεί όπου τα δήθεν συναισθήματα κυριαρχούν;
Ένας κόσμος με υπερβολική δόση συναισθημάτων της στιγμής. Περιμένεις αυτόν το “κάποιο” που θα σου δώσει τα συναισθήματα του, μέχρι υπερβολικής αηδίας, και δεν θα είναι της στιγμής.
Θα μείνει, να περάσει τα ψηλά σου τείχη, θα ‘ναι πλάι σου, μονάχα για ‘σένα. Τα μάτια σας θα έχουν να πουν περισσότερα από τις λέξεις σας. Θα είναι εκεί πλάι σου, σαν να σταματά ο χρόνος.
Το ρολόι θα κινείται και εσύ θα βρίσκεσαι στην αγκαλιά του, χάνοντας την αίσθηση του χρόνου. Εκεί που δεν θα χρειάζεται να ανταλάσσετε λόγια για να εκφράζεστε.
Και τι θα συμβεί; Πότε; Μην αναρωτιέσαι! Θα έρθει εκεί που πρέπει. Όλα έρχονται στην ώρα τους. Εκεί που θα είσαι έτοιμη να το ζήσεις. Αφέσου μέχρι εκεί που θα νιώθεις εσύ πως αξίζει να το κάνεις.
1 Αν αφεθείς και είναι λάθος; Δεν πειράζει. Η απάντηση θα ‘ρθει.
Και θα σε διδάξει να προσέχεις – το προαίσθημα θα μεγαλώνει για την επόμενη φορά. Τα τείχη σου θα μεγαλώσουν κι άλλο, για να σε προσέξουν για την επόμενη φορά.
Μην επηρεάζεσαι από τους δήθεν ωραίους. Και δεν εννοώ τους εξωτερικά ωραίους, από αυτούς που έχει γεμίσει ο τόπος. Τους ωραίους που ξέρουν να σε προσελκύσουν με τα δήθεν λογάκια τους. Αυτοί το παιχνίδι τους κάνουν. Το έχουν μάθει το παραμύθι τους, να περνάνε καλά εκείνοι.
Αλλά θα έρθει και σε αυτούς εκεί που πρέπει. Γιατί σε περιμένουν να δοθείς, να αφεθείς και φεύγουν γιατί σε μαθαίνουν πια και κουράζονται. Θέλουν να παίξουν. Μην τους παίρνεις στα σοβάρα και στην υπερβολή.
2Δεν αξίζουν να σε δουν όλοι σαν ένα μικρό κοριτσάκι, μεταμφιεσμένο σε ένα γλυκό πλασματάκι παρά μια γυναίκα περιτριγυρισμένη από δυνατά τείχη.
Μην τους αφήσεις. Κρατά αποστάσεις. Άφησε την υπερβολή σου εκεί που θα νιώσει η καρδιά πως πρέπει να αφεθείς.
Εκεί που τα μάτια θα φωνάζουν περισσότερο απ’ όσα λεν τα χείλη σας. Εκεί που το κορμί θα λιώνει με ένα άγγιγμα. Εκεί που οι ανάσες σας θα φωνάζουν δυνατά “σε χρειάζομαι“.
Να προσέχεις. Όταν έρθει η στιγμή, και αν είναι λάθος, μην το μετανιώσεις.
Ζήσε στην υπερβολή, και ας είναι λάθος. Να τη θέσεις μέχρι εκεί που σε παίρνει.
3Και αν πονέσεις, πόνεσε υπερβολικά, μη φοβηθείς. Θα δεις πως είσαι πιο δυνατή μετά από αυτό.
Πρόσεχε όμως, μη δοθείς ολοκληρωτικά. Άσε και ένα μικρό κόμματι του εαυτού σου για αυτόν που θα σου αποδείξει πως πρέπει να το ξέρει.
Ένα μικρό κομμάτι που μονάχα εσύ ξέρεις πως υπάρχει, που σε κάνει να το σκέφτεσαι κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς.
