Πολλά παιδιά δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν σε μια «ανεπτυγμένη» και πλούσια χώρα, με αποτέλεσμα από τη πρώτη μέρα της ζωής τους να περνούν δύσκολα!
Μπορεί η καθημερινότητά σου να σου φαίνεται δύσκολη και οι υποχρεώσεις και τα προβλήματα να σε αγχώνουν, αλλά σκέφτηκες ποτέ πόσο διαφοερετική θα ήταν η ζωή σου αν εσύ ήσουν στη θέση αυτών των παιδιών;
Η Βαρβάρα Οικονομίδου έκανε ένα μακρινό ταξίδι στη Σενεγάλη, μέσω της ActionAid, με σκοπό να βοηθήσει αυτά τα παιδάκια (κι όχι μόνο). Εμείς μιλήσαμε μαζί της και η Βαρβάρα μας περιγράφει την εμπειρία της και όσα έζησε και έμαθε μέσα από αυτό το ταξίδι!
Δες πιο κάτω όσα μας είπε η Βαρβάρα:
– Βαρβάρα μου γεια σου! Πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου.
Ονομάζομαι Βαρβάρα Οικονομίδου, είμαι 25 ετών και ζω στη Λευκωσία. Είμαι ανάδοχος στην ActionAid εδώ και 4 χρόνια περίπου, με ένα παιδί αναδοχής στη Σιέρα Λεόνε της Αφρικής. Ονομάζεται Baimba, είναι 6 ετών και έχουμε επικοινωνία κάθε 6 μήνες με ένα γράμμα και μια ζωγραφιά.
– Πρόσφατα είδαμε ότι επισκέφθηκες τη Σενεγάλη. Μίλα μας λίγο για την ActionAid και πώς αποφάσισες να κάνεις αυτό το ταξίδι;
Η ActionAid είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, η οποία έχει ως στόχο να μειώσει τη φτώχεια και την αδικία που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο. Δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 45 χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
Η πρώτη μου γνωριμία με την οργάνωση έγινε πριν πολλά χρόνια στο σχολείο, όταν η δασκάλα μας πρότεινε να γίνουμε όλη η τάξη ανάδοχοι σε ένα άλλο παιδί στην Αφρική. Πέρασαν τα χρόνια, εγώ πλέον έγινα φοιτήτρια και θυμάμαι πώς είχα δει μια διαφήμιση στην τηλεόραση για την ActionAid. Κάπως έτσι μπήκα στη διαδικασία και έψαξα για το έργο της, με τι ασχολείται και ποια είναι η διαδικασία αναδοχής. Το 2019, όταν τελείωσα τις σπουδές μου και πλέον είχα δουλειά, έκανα την αίτησή μου για να γίνω ανάδοχος γονιός. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μισθός που έπαιρνα ήταν χαμηλός, αλλά δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να το αναβάλω για αργότερα. Θυμάμαι χαρακτηρίστηκα ότι η σκέψη που είχα κάνει ήταν «απλώς θα στερηθώ μια έξοδο με τους φίλους μου που κοστίζει 25€».
Εκείνη τη μέρα έμαθα και για τα ταξίδια αλληλεγγύης που διοργανώνει η ActionAid και από εκείνη τη στιγμή ήθελα πάρα πολύ να κάνω κι εγώ ένα τέτοιο ταξίδι. Τα συγκεκριμένα ταξίδια έχουν ως στόχο οι ανάδοχοι γονείς να μπορέσουν να γνωρίσουν τα ανάδοχα παιδιά τους από κοντά. Επίσης πάντα τα ταξίδια αυτά συνοδεύονται και από ένα έργο που θα γίνει στη χώρα που πας.
Τον Μάιο του 2022 έλαβα ένα email από την ActionAid ότι θα διοργανώσει ένα ταξίδι αλληλεγγύης που θα έχει σκοπό να κτίσει ένα κέντρο που θα χρησιμοποιείται από παιδιά και ενήλικες ως βιβλιοθήκη και χώρος αναψυχής.
Το ταξίδι θα ήταν στη Σενεγάλη, ενώ το ανάδοχο μου παιδί είναι στη Σιέρα Λεόνε, οπότε ήξερα από την αρχή ότι δεν θα τον συναντούσα. Αρχικά με προβλημάτισε και έκανα δεύτερες σκέψεις μήπως είναι καλύτερα να πάω σε ένα μελλοντικό ταξίδι που θα μπορώ να συναντήσω και τον ανάδοχο μου, παρά σ’ αυτό. Αλλά μετά όταν το ξανασκέφτηκα, είπα ότι τώρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να πάω και ότι μπορεί μελλοντικά να μην μπορέσω να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι και να χάσω την ευκαιρία. Κι έτσι και πήγα!
Δεν σου κρύβω ότι ήμουν πολύ φοβισμένη γι’ αυτό το ταξίδι. Αυτό που με φόβιζε ήταν το τι θα αντικρίσω μπροστά μου και ότι θα πήγαινα ένα τόσο μεγάλο, πολύωρο ταξίδι μόνη μου, χωρίς να ξέρω κανέναν. Φυσικά, όμως, η ActionAid μας βοήθησε, μας προετοίμασε και μας έφερε σε επαφή όλους όσους θα ταξιδεύαμε μαζί.
– Ποια ήταν τα συναισθήματα που σε κατέκλυσαν στην επίσκεψή σου στη Σενεγάλη;
Πολλά και διαφορετικά συναισθήματα. Την πρώτη μέρα ήμουν αγχωμένη για το τι θα αντικρίσω και πώς θα μας υποδέχονταν οι κάτοικοι της κοινότητας. Μόλις φτάσαμε, όμως, είδα ότι μας ετοίμασαν μεγάλη γιορτή για να μας υποδεχτούν. Συγκινήθηκα πάρα πολύ. Μας υποδέχτηκαν, λοιπόν, με μεγάλη χαρά και τα παιδάκια έτρεχαν πάνω μας να μας αγκαλιάσουν. Όλοι όσοι ήμασταν εκεί, 46 άτομα από Κύπρο και Ελλάδα, περάσαμε έντονες και αξέχαστες στιγμές με αυτά τα παιδιά που δύσκολα θα διαγραφούν από το μυαλό μας!
Δυστυχώς, όμως, το πιο έντονο συναίσθημα που βιώναμε καθημερινά ήταν το αίσθημα της αδικίας. Βλέπαμε άσχημες εικόνες, είναι διαφορετικό να σου το λέω και διαφορετικό να το βλέπεις μπροστά σου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε τα βασικά, που για μας είναι δεδομένα. Ζουν μέσα σε καλύβες, δεν έχουν καθαρό νερό, τα ρούχα τους είναι λερωμένα και σκισμένα, δεν έχουν καν παπούτσια.
– Τι κέρδισες ως άνθρωπος από αυτό το ταξίδι/εμπειρία;
Κερδίζεις πάρα πολλά από αυτή την εμπειρία. Είναι ένα ταξίδι – μάθημα για όλους. Κάποια πράγματα πλέον τα βλέπω και τα αντιμετωπίζω με διαφορετικό τρόπο. Με βοήθησε να ανοίξω το μυαλό μου, να καταλάβω ότι δεν υπάρχει ένας τρόπος να ζεις τη ζωή και ότι χιλιόμετρα μακριά υπάρχει ένας άλλος κόσμος που ζει με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
– Πες μας μια στιγμή που θα σου μείνει για πάντα αξέχαστη από το ταξίδι.
Μπορώ να μιλώ ώρες για αυτό το ταξίδι και για όσα έζησα, γιατί πραγματικά κάθε στιγμή ήταν μια εικόνα – μάθημα για εμένα! Ωστόσο, οι πιο έντονες στιγμές που θυμάμαι είναι δύο.
Πρώτη είναι όταν ήμουν με τα παιδιά και με έβλεπαν στα μάτια και με παρατηρούσαν με περιέργεια και όλος ο χρόνος που πέρασα μαζί τους. Και η δεύτερη είναι όταν ήμουν εκεί και είχα μπροστά μου ένα μικρό κοριτσάκι να κρατά ένα λερωμένο κουβά και να προσπαθεί να βγάλει νερό από το πηγάδι να πιεί και την έβλεπα να πίνει αυτό το λερωμένο νερό… Ντράπηκα, γιατί εγώ στεκόμουν εκεί, δίπλα της, με μια τσάντα στην πλάτη, που όποτε ήθελα την άνοιγα και έβγαζα από μέσα ένα μπουκάλι με καθαρό, εμφιαλωμένο, παγωμένο νερό.
– Αν είχες την ευκαιρία θα έκανες ξανά ένα τέτοιο ταξίδι; Θα παρότρεινες κι άλλους να το κάνουν & γιατί;
Εννοείται ότι θα ξανά έκανα ένα ταξίδι αλληλεγγύης! Μ’ αυτό το ταξίδι συνειδητοποίησα ότι η βοήθεια που προσφέρω, που για εμένα είναι πολύ μικρή, για κάποιους άλλους είναι πάρα πολύ μεγάλη!
Αυτό το καταλαβαίνεις μόνο όταν το ζήσεις και νιώσεις την αγάπη αυτών των ανθρώπων και των παιδιών. Αντιλαμβάνεσαι ότι τα λεφτά που εσύ προσφέρεις με τόση αγάπη όντως αξιοποιούνται. Προτείνω σε όλους να το κάνουν και να ζήσουν αυτήν τη μοναδική εμπειρία!
– Ποιος είναι ο επόμενος στόχος στη ζωή σου;
Επόμενος στόχος από τη μέρα που επέστρεψα από το ταξίδι είναι να καταφέρω να κάνω πολλά τέτοια ταξίδια! Επίσης, να ευαισθητοποιήσω περισσότερους ανθρώπους, ώστε να μπορέσουμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο να εξαλείψουμε την αδικία που υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο. Να καταφέρουμε να κάνουμε περισσότερες οικογένειες και παιδιά χαρούμενα.
– Πες μας μια συμβουλή που θα έδινες στα νέα παιδιά και φοιτητές της Κύπρου.
Η συμβουλή που θέλω να δώσω στους νέους είναι να ψάξουν και να ενημερωθούν για τέτοιες εθελοντικές οργανώσεις. Με την προσφορά προς τον συνάνθρωπό σου, με οποιονδήποτε τρόπο, αρχικά προσφέρεις στον εαυτό σου και μετά στους υπόλοιπους!
Αν πραγματικά κάποιος ενδιαφέρεται να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι πρέπει να το βάλει προτεραιότητα, γιατί πάντα θα βρίσκεται κάτι άλλο που θα τον τραβάει πίσω…
