Η καθημερινότητα του Κωνσταντίνου Παυλίδη είναι γεμάτη από τρέξιμο. Σπουδές, ποδόσφαιρο και δουλειά του “κλέβουν” σημαντικό κομμάτι της μέρας όμως όπως ο ίδιος δήλωσε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε “όταν σου αρέσει αυτό που κάνεις, τα πράγματα ισοζυγίζονται!”
Δες παρακάτω όλα όσα μας είπε:
Κωνσταντίνε, με τι ασχολείσαι στη ζωή σου;
Είμαι στο 4ο έτος των σπουδών μου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Επίσης, παίζω ποδόσφαιρο τόσο σε κατηγορία όσο και στην ομάδα του Πανεπιστημίου ενώ μαζί με τα αδέλφια μου είμαστε ιδιοκτήτες των φούτσαλ του ΘΟΙ Λακατάμιας. Τέλος, διοργανώνω διάφορα events και πάρτυ σε νυχτερινά μαγαζιά. Αυτή τη στιγμή στεγάζομαι στο Hustle Lounge Bar στη Λευκωσία.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και πού αγωνίζεσαι τώρα;
Με το ποδόσφαιρο ξεκίνησα να ασχολούμαι σε ηλικά 8 ετών στις ακαδημίες του Νεντίμ Τούτιτς στην Αγλαντζιά. Φέτος αγωνίζομαι στο Διγενή Ακρίτα Μόρφου, ομάδα στην οποία αγωνίζομαι τα τελευταία 6 χρόνια, ενώ είμαι και δεύτερος αρχηγός.
Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις αθλητισμό και σπουδές;
Κοίτα, όπως καταλαβαίνεις, δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, κυρίως λόγω δουλειάς. Οπότε, το να συνδυάζω όλα αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο, πιεστικό και εξουθενωτικό. Κάποτε αναγκάζεσαι να αφήνεις κάτι πίσω, είτε αυτό είναι να μην πας σε κάποια διάλεξη στο πανεπιστήμιο, είτε να μην πας στην ίδια σου την επιχείρηση για 2-3 μέρες, είτε και να μην πας προπόνηση.
Έτσι, ο μόνος τρόπος να τα συνδυάζεις είναι να είσαι προγραμματισμένος στην εντέλεια. Είναι δύσκολο όμως, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καιρό έχει να βγω εκτός Λευκωσίας για κάτι άλλο εκτός από δουλειά. Σου λείπει ο ελεύθερος χρόνος, ωστόσο όταν σου αρέσει αυτό που κάνεις τα πράγματα ισοζυγίζονται!
Ποια είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή που συγκράτησες μέχρι σήμερα;
Είχα αρκετές ξεχωριστές στιγμές στη ζωή μου. Θα ήθελα όμως να σου περιγράψω μια συγκεκριμένη. Τον Νιόμβρη του 2011 προπονητής στον Διγενή ήταν ο ποδοσφαιρικός μου πατέρας, ο Νεντίμ Τούτιτς. Θυμάμαι ήταν μια Τρίτη να κάνουμε προπόνηση για να ετοιμαστούμε για νοκ-άουτ αγώνα στο κύπελλο την επομένη. Στο συγκεκριμένο αγώνα θα ξεκινούσα βασικός. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης χτύπησα, έπαθα διάστρεμμα στον αστράγαλο και πονούσα. Πήγα στο γραφείο του coach, του είπα οτι πονάω και δεν ξέρω αν μπορώ να παίξω την επομένη. Αυτός όμως μου είπε: “Κώτσιο, είσαι έξυπνος και έχεις κότσια. Βρες τρόπο να παίξεις!“
Αυτό με ώθησε όλο το βράδυ να ψάχνω τρόπους μέσα στο ίντερνετ και να παίρνω τηλέφωνα για να δέσω το πόδι μου για να μην πονάω. Τελικά, βρήκα τρόπο και όχι μόνο έπαιξα αλλά σκόραρα κιόλας το πρώτο μου τέρμα σε επίσημη διοργάνωση.
Ο λόγος που συγκρατώ αυτή τη στιγμή είναι διότι μου δίδαξε πως όσα εμπόδια και να βρεις στο δρόμο σου, πάντα υπάρχει τρόπος να τα υπερπηδήσεις!
Ποια είναι η άποψη σου για το επίπεδο του ποδοσφαίρου στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό αλλά και στην Κύπρο γενικότερα;
Όσο αφορά τον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό, σε σύγκριση με ξένες χώρες, στην Κύπρο είναι πίσω. Χρειάζεται βελτίωση σε πολλούς τομείς ειδικά σε οργανωτικό επίπεδο και είναι κρίμα γιατί υπάρχει πολύ ταλέντο.
Αυτό (το ταλέντο) δίνει τη δυνατότητα στο Πανεπιστήμιο να διακριθεί σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις όπως είναι η Πανεπιστημιάδα. Δεν λέω οτι τα παιδιά της ομάδας δεν μπορούν να πάρουν την ομάδα ψηλά αλλά υπάρχουν παίχτες στο Πανεπιστήμιο που η ένταξη τους στην ομάδα θα ήταν πολύ βοηθητική!
Όσον αφορά το ποδόσφαιρο γενικά στην Κύπρο θεωρώ πως γίνονται βήματα βελτίωσης και ακούγεται το όνομα της χώρας και στο εξωτερικό ειδικά με τις επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια.
Πιστεύεις πως υπάρχει αρκετή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης στις μικρές κατηγορίες και στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό;
Είναι μηδαμινή ως λιγοστή. Υπάρχουν 4 ιστοσελίδες μόνο που να ασχολούνται τόσο με Πανεπιστημιακό Αθλητισμό όσο και με μικρές κατηγορίες και είναι κρίμα γιατί ειδικά στις μικρές κατηγορίες υπάρχει πολύ ταλέντο. Υπάρχουν ομάδες στις μικρές κατηγορίες, ειδικά στην Γ’ Κατηγορία, που έχουν πολύ μεγαλύτερη ιστορία ακόμη και από παραδοσιακές ομάδες Α’ Κατηγορίας όπως είναι η Δόξα. Περιττό να σου πω πως ο Διγενής είναι μια από αυτές.
Τι θα ήθελες περισσότερο να αλλάξει ως προς το καλύτερο;
Το τι θα ήθελα να αλλάξει είναι η στάση κυρίως των μίντια και να ασχολούνται και με μικρότερες κατηγορίες αλλά και η στάση των στελεχών απέναντι στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό. Πρέπει να κατανοηθεί πως ο Πανεπιστημιακός Αθλητισμός είναι ένα όπλο, που αν χρησιμοποιηθεί σωστά, θα ανεβάσει το επίπεδο του αθλητισμού στην Κύπρο πολύ ψηλότερα. Δες σαν παράδειγμα χώρες όπως η Αμερική που ο αθλητισμός του βασίζεται στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό.
Τέλος, μια συμβουλή για τους φοιτητές – αθλητές;
Συμβουλή; Μην σταματήσετε ποτέ να κυνηγάτε τα όνειρα σας. Ουσιαστικά είναι μετάφραση του “If you think you can win, then win!“
Ευχαριστούμε τον Κωνσταντίνο και του ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον!
