Μια γλυκόπικρη γεύση έχει αφήσει από χθες η τελετή αποφοίτησης του Πανεπιστημίου Κύπρου*. Όλοι όσοι παρευρέθηκαν εκεί, φοιτητές και συγγενείς, δεν μπορούσαν να αφήσουν κάποια σημεία ασχολίαστα. Είναι λογικό πως ο κύκλος των σπουδών έχει ολοκληρωθεί ήδη για κάποιους αλλά… στην Κύπρο ζούμε! Πώς είναι δυνατόν να μη σχολιάσουμε;!
*(Τα πιο κάτω αφορούν την Τελετή Αποφοίτησης στις 23/6/2014 και τις σχολές Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής, Πολυτεχνική και Φιλοσοφική Σχολή).
(Photo από το page του Πανεπιστημίου Κύπρου στο Facebook)
1. Το στόλισμα στην τρίχα και η πασαρέλα των φοιτητών/τριών
Ως ένα σημείο κατανοητό. Μια φορά αποφοιτάς στη ζωή σου. Υπήρχαν όμως και οι περιπτώσεις που η σκέψη ίσως ήταν περισσότερο “Σήμερα παντρεύομαι”, παρά “Σήμερα αποφοιτώ“.
- Οι φοιτήτριες της βραδιάς: 20ποντο τακούνι (σε γόβα στιλέτο αλλά κυρίως και με επικρατέστερη την πλατφόρμα, σε καλοκαιρινά χρώματα), μαλλί κομμωτηρίου, σε μπούκλα ή ολόισιο, βάψιμο σε ήπιους τόνους, με έντονα τα μάτια ή τα χείλη (όχι και τα 2 ευτυχώς). Αρκετές ήταν όμως κι αυτές που προτίμησαν την άνεση των flat παπουτσιών (λογικό, αφού η ράμπα προς και από την εξέδρα δεν ήταν κι ότι καλύτερο για πασαρέλα).
- Οι φοιτητές της βραδιάς: Κοστούμι (γαμπριάτικο ή μη), μαύρα ημι-επίσημα παπούτσια. Για όσους συνεχίζουν τη μόδα του επιμελώς-ατημέλητου μουσιού, δεν πτοήθηκαν από την επισημότητα της βραδιάς. Για όσους είχαν μακριά μαλλιά, επίσης δεν αποφάσισαν να τα κόψουν (και σε κάποιες περιπτώσεις ούτε να τα μαζέψουν).
2. Η ατελείωτη ομιλία του Πρύτανη
Δεν λέω, ως Πρύτανης αναμένεται να βγάλει ένα (τεράστιο) λόγο μέρα που είναι. Πανεπιστήμιο Κύπρου, με το ανάλογο κύρος που του αρμόζει είναι το αναμενόμενο. Εκείνο που δεν αναμενόταν ήταν η περιδιάβαση και ιστορία που ξεκίνησε να διηγείται ο αγαπητός μας Πρύτανης, από τον καιρό της εισβολής, όταν ήταν ακόμη μικρός σε ηλικία. Όπως ανέφερε, πλησιάζουν τα 40 χρόνια από την επέτειο της τραγικής Τούρκικης εισβολής του ’74. Δεν ανέφερε όμως, ότι θα ακολουθούσαν και 40 λεπτά μικρής βιογραφικής ταινίας του ιδίου και των συνοδοιπόρων του. Αρκετά συγκινητική η ομιλία δεν λέω, αλλά μόνο 5 λεπτά αναφοράς στους φοιτητές και το έργο του Πανεπιστημίου Κύπρου (με συνθήκες υγρασίας και 1 τήβεννο να προκαλεί ασφυξία), δεν ήταν το ιδανικότερο που περιμέναμε.
3. Οι “αεροπουρούες”, τα κονφετί και οι πανηγυρισμοί των οικογενειών
Δεν το ξέραμε ότι θα είχε τόσο γλέντι να φέρναμε και καμιά ορχήστρα στο χώρο! Σημαντικό γεγονός της βραδιάς ήταν όλοι όσοι προμηθεύτηκαν με τα πιο πάνω και ζητωκραύγαζαν για το γιο, κόρη, αδερφό/ή, εγγονό/ή, φίλο/η κτλ. Οι ήχοι αρκετές φορές ήταν τόσο εκκωφαντικοί, που ακόμη και ο Πρύτανης έδειχνε στον αντίστοιχο τελειόφοιτο, το κοινό του, για να χαιρετήσει και να τους (ξανα)κάνει περήφανους όλους.
4. Οι κάμερες που πρόβαλλαν στιγμιότυπα της βραδιάς, σε στυλ μουντιάλ
(Photo από το page του Πανεπιστημίου Κύπρου στο Facebook)
Δεν έχεις δει εκείνους τους φιλάθλους που όποτε τους δείχνει η camera στην τηλεόραση ή στο γήπεδο, σηκώνονται, χαιρετούν, κάνουν νοήματα και ό,τι τους κατέβει; Ε, κάτι αντίστοιχο είχαμε και στη χθεσινή βραδιά. 2 camera-men στα 2 άκρα του χώρου, απαθανάτιζαν φοιτητές και συγγενείς σε άκυρες στιγμές, σε σημείο που το αίσθημα της προβολής τους άφηνε στιγμές γέλιου, αμηχανίας και λίγης “αφηρημάδας” από τις εκάστοτε ομιλίες ή βραβεύσεις.
5. Οι τελειόφοιτοι που συγκίνησαν με την παρουσία τους και.. την ηλικία τους!
Δεν έλειψαν και οι εξαιρέσεις στον κανόνα, που απέδειξαν πως η ηλικία δεν στέκεται εμπόδιο στα όνειρα. Συγκεκριμένα, υπήρχαν τελειόφοιτοι μέσης αλλά και τρίτης ηλικίας, που πήραν ασταμάτητο χειροκρότημα από όλους τους παρόντες της βραδιάς. Μπράβο τους και να ευχηθούμε να… αξιοποιήσουν σύντομα το επάγγελμά τους!
6. Τα καπέλα και οι ασταμάτητες φωτογραφίες
Η καλύτερη στιγμή της βραδιάς, ήταν εκείνη που όλοι οι τελειόφοιτοι του 2014 έριξαν τα καπέλα τους ψηλά ως ένδειξη τέλους και μιας νέας αρχής. Όλο αυτό στη θεωρία είναι τέλειο, αλλά έλα που στην πράξη υπήρχαν αρκετοί που δεν ξαναείδαν το καπέλο τους να προσγειώνεται. Είτε το έριξαν τόσο παθιασμένα –που ο Θεός ξέρει που προσγειώθηκε– είτε κάποιοι θέλησαν να το “δανειστούν” για ενθύμιο, με κάποιους καημένους φοιτητές να το αναζητούν και να αγχώνονται απαρηγόρητοι. Άσε που κάθε 2 βήματα που έκανες, κάποιος/α έβγαζε φωτογραφία, και αναγκαστικά θα έπρεπε να διασχίσεις διαδρομή σχήματος Π ώστε να μην εμποδίζεις.
Τέλος καλό όμως, όλα καλά. Καλή σταδιοδρομία σε όλους τους απόφοιτους και καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν θέσετε σαν επόμενο στόχο. Keep dreaming! 🙂
Ακολουθεί προσωπικό φωτογραφικό υλικό από την Τελετή 23/6/2014: