Ζούμε στην εποχή του εύκολου, του υπερβολικού, του πλεονασμού… Στην εποχή που όλοι μπορούν να κάνουν όλα. Εντάξει, μπορεί όχι όλοι αλλά τουλάχιστον οι πλείστοι, με ένα πάτημα του κουμπιού…
Έχουμε την τύχη λοιπόν να αναζητήσουμε το μέλλον μας σε αυτό τον κόσμο, να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας κάτω από αυτές τις συνθήκες… Μπορούμε;
Μπορούμε να βγούμε πιο δυνατοί; Μπορούμε να τα καταφέρουμε;
Πολλοί λένε «Όταν θέλεις κάτι πολύ θα γίνει», άλλοι λένε «Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο». Εγώ λέω «Όλα ή τίποτα…»
1Όλα ή τίποτα θα ήταν το σωστό μότο για να χαρακτηρίζει τη γενιά μας
Πρέπει να τα δίνεις όλα για όλα, να προσπαθείς με όλο σου το “είναι”, ξεπερνώντας τα όρια του εαυτού σου για να καταφέρεις να ξεχωρίσεις. Να μην είσαι είσαι ένας στους πολλούς να είσαι Ο ένας στους πολλούς. Να καταφέρεις να ξεχωρίσεις αποδεικνύοντας στον κόσμο ότι είσαι αναγκαίος σε αυτούς, Αναντικατάστατος…
Για να το πετύχεις αυτό πρέπει αν δίνεις κάθε μέρα το 1000% του εαυτού σου και να προσπαθείς, να προσπαθείς και να προσπαθείς…
2Δεν αν(τ)έχονται οι μετριότητες…
Βέβαια υπάρχουν φορές που δεν πειράζει να είσαι μέτριος… Μόνο αν είσαι καφές…
Αλλά εσύ ΔΕΝ είσαι καφές, άρα δεν μπορείς να είσαι μέτριος, δεν σε παίρνει να είσαι μέτριος.
Και για να διευκρινίσω μέτριος δεν σημαίνει να είσαι χειρότερος από τους άλλους αλλά σημαίνει να δίνεις λιγότερα, να προσπαθείς λιγότερο από αυτό που μπορείς γιατί είμαι σίγουρη ότι μπορείς…
3Ξέρεις πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι είμαστε δειλοί…
Σίγουρα όλοι υπήρξαμε έστω και για μια φορά… Δεν είχαμε το σθένος και την αποφασιστικότητα να πολεμήσουμε για αυτά που θέλαμε, για αυτά που πιστεύαμε, για τα όνειρά μας…
Και έμεναν τα όνειρα εκεί… Άπιαστα, μακρινά… Και εμείς εκεί, μακριά να τα βλέπουμε να φεύγουν και αντί να τρέξουμε να τα αρπάξουμε μένουμε εκεί… κουνώντας τους το μαντίλι συνεχίζουμε την ίδια μίζερη ζωή μας…
Μέχρι που μια στιγμή αναζητάς εκείνα τα όνειρα… Αλλά τότε είναι πια αργά, γιατί αυτά έφυγαν… Και εκεί συνειδητοποιείς ότι ήσουν δειλός, δειλός και ανάπηρος να διεκδικήσεις αυτά που ήθελες…
Τι φοβόσουν λοιπόν; Να πέσεις και να χτυπήσεις; Αυτό το παθαίνουν και τα παιδιά και απλά συνεχίζουν να παίζουν…
Εσύ τι φοβάσαι; Ότι ψήλωσες και θα πονέσεις; Τι φοβάσαι ακριβώς και δεν πολεμάς;
Να σου πω τι φοβάσαι. Φοβάσαι να ζήσεις… Ναι, να ζήσεις, να ζήσεις και να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και για αυτό είσαι δειλός…
4Μην το ψάξεις αλλού, η σωτηρία είναι μέσα σου!
Βρες τα όνειρά σου, βάλε τα στόχο. Στόχευσε και όταν κρίνεις ότι είναι η κατάλληλη στιγμή ρίξε το βέλος σου… Αν κάτι πάει στραβά, μην απογοητευτείς. Έχεις άπειρα βέλη μπροστά σου για να στοχεύεις μέχρι να πετύχεις…
Μη σταματήσεις να προσπαθείς και δώσε τα Όλα ή τίποτα!
