Από την Κυριακή 6/10/19, έχει γίνει μεγάλος σάλος για το περιστατικό ρατσιστικής επίθεσης 2 Κύπριων προς Ρωσίδα, το βράδυ του Σαββάτου, σε χώρο στάθμευσης στη Λάρνακα.
Το συγκεκριμένο video – το οποίο αναρτήθηκε από τη Ρωσίδα στο YouTube και ΔΕΝ το αναπαράγουμε για καθαρά δεοντολογικούς λόγους – προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό, αφού έγινε viral σε μόλις λίγες ώρες.
Δυστυχώς, αυτό δεν μας τιμά καθόλου ούτε σαν χώρα, ούτε σαν ένα «εξευγενισμένο – ευρωπαϊκό» λαό!
Παρ’ όλα αυτά, «Καθρέφτης μερίδας της κοινωνίας μας είναι το ρατσιστικό περιστατικό», υποστήριξε σχολιάζοντας στον Alpha το ντροπιαστικό επεισόδιο, η Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών για θέματα φύλων, κ. Τζόζι Χριστοδούλου. Και συμφωνώ απόλυτα!
Αυτό που έγινε δεν παύει να προκαλεί σε όλους μας μεγάλη ντροπή, αλλά δεν είμαστε όλοι οι Κύπριοι το ίδιο! Πολλοί είναι αυτοί που «έτρεξαν» να κακο-χαρακτηρίσουν όλους τους Κύπριους ρατσιστές και «κακόψυχους», όμως εγώ διαφωνώ.
1Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Είμαι σίγουρη πως τέτοια περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά έξω στους δρόμους, απλώς παραμένουν άγνωστα. Είτε ανάμεσα σε κύπριους και «ξένους», είτε ανάμεσα σε άτομα από την ίδια χώρα, έθνος, «φυλή» – όπως θέλει ας το ονομάσει κανείς. Αυτή την φορά «έτυχε» το περιστατικό να βιντεοσκοπηθεί και να δει το φως της δημοσιότητας προκαλώντας όλες αυτές τις αντιδράσεις.
Δεν γράφω αυτό το άρθρο ούτε για να υπερασπίσω τις Κύπριες, ούτε για να πάρω το μέρος της Ρωσίδας. Κατά τη δική μου άποψη – την οποία και εκφράζω γιατί έχω αυτό το δικαίωμα (!) – και οι 2 πλευρές έχουν λάθος!
Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουμε σαν κράτος και σαν κοινωνία, γιατί ποτέ δεν βρίσκουμε τις πραγματικές «αιτίες του κακού», ώστε να λύσουμε ένα πρόβλημα από τη ρίζα του!
Το βίντεο προκαλεί αηδία ακούγοντας όλα αυτά τα υβριστικά και χυδαία λόγια από 2 γυναίκες – από 2 συμπατριώτισσες μου.
Και όχι, εγώ δεν ντρέπομαι που είμαι Κύπρια, γιατί ξέρω ότι πρώτα και πάνω απ’ όλα είμαι άνθρωπος! Και όχι, δεν πιστεύω πως «βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι» -αυτό του ρατσισμού και της εγωκεντρικής – εθνικιστικής θεωρίας της «Άριας Φυλής».
2Υπάρχουν άνθρωποι -Κύπριοι και μη- που είναι Άνθρωποι, με το άλφα κεφαλαίο!
Σήμερα, με αυτό το άρθρο, παίρνω το μέρος αυτών των ανθρώπων. Αυτών, που όταν βρεθούν σε μια παρόμοια κατάσταση στον δρόμο (όπως σε όλους θα έχει ή θα τύχει κάποτε), από το άγχος, τον φόβο και τα νεύρα της στιγμής ενός ατυχήματος δεν θα ξεσπάσουν με τόσο άσχημο τρόπο σε κάτι ή κάποιον που -ίσως- και να μην φταίει!
Είναι κρίμα να «καταδικάζουμε», όμως, έναν ολόκληρο λαό για την συμπεριφορά μιας «μερίδας της κοινωνίας»! Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά σε παρόμοια γεγονότα… Αυτοί οι Άνθρωποι που έχουν την παιδεία, γιατί περί αυτού πρόκειται (!), καταφέρνουν να διαχειριστούν καταστάσεις με σεβασμό από άνθρωπο προς άνθρωπο.
3Καταδικάζω πλήρως αυτού του είδους τη συμπεριφορά!
Σε αυτή την περίπτωση οι συγκεκριμένες κύπριες είχαν μια ρατσιστική – εκτός από ανάρμοστη, χυδαία και προσβλητική συμπεριφορά.
«Πέραν των αδικημάτων που εξετάζονται εναντίον των τριών Ελληνοκυπρίων γυναικών που επιτέθηκαν σε άλλη, η Αστυνομία διερευνά και παραβίαση προσωπικών δεδομένων», ανέφερε σε δηλώσεις του το πρωί της Δευτέρας (7/10) ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας, κ. Χρίστος Ανδρέου στο «Πρωινό Δρομολόγιο» του ΡΙΚ.
Μετά τη δημοσιοποίηση τις συγκεκριμένης δήλωσης, πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να κάνουν σχόλια του τύπου «μα εν να φκουν τζιαι που πάνω τούτες…» ή άλλα παρόμοιας φύσεως.
Ως απόφοιτη δημοσιογραφίας, γνωρίζω ότι σύμφωνα με τον Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας «Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι Λειτουργοί τους αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται την ιδιωτική ζωή».
«Η υπόληψη και η ιδιωτική ζωή κάθε προσώπου τυγχάνουν σεβασμού και δεν αποκαλύπτονται στοιχεία προσωπικού χαρακτήρα. Παρεμβάσεις και έρευνες στην ιδιωτική ζωή προσώπων, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, περιλαμβανομένης της λήψης φωτογραφιών προσώπων ή και κινηματογράφησης ή μαγνητοφώνησης ήχων χωρίς τη γνώση ή συγκατάθεσής τους (…) είναι γενικά απαράδεκτες, η δε δημοσιοποίησή τους μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αποκλειστικά προς το δημόσιο συμφέρον».
4Τι με προβλημάτισε περισσότερο…
Έχοντας, λοιπόν, αυτό στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή που είδα το βίντεο, και παρά την αηδία που ένιωσα για την εν λόγω συμπεριφορά, αυτό που με προβλημάτισε ήταν για ποιο λόγο δημοσιοποιήθηκε ένα τέτοιο βίντεο, όπου εκθέτονται ανάμεσα στις «υπαίτιες» και κάποιοι ανθρώποι, οι οποίοι δεν ευθύνονται για κάτι.
Απευθύνομαι φυσικά πρωτίστως στα 2 ανήλικα παιδιά και έπειτα στην 3η γυναίκα – μάνα των 2 άλλων, η οποία όπως φαίνεται στο βίντεο δεν είπε, ούτε έκανε κάτι προσβλητικό προς τη Ρωσίδα.
5Η ζωή αυτών των ανθρώπων, όμως, έχει επηρεαστεί ανεπανόρθωτα μετά την εξέλιξη των γεγονότων
Ο καθένας πλέον μπορεί να τους αναγνωρίσει στον δρόμο, να τους βρίσει, να τους ασκήσει βία… Ακόμη μπορεί η γυναίκα να χάσει τη δουλειά της, τα παιδιά να υποστούν bullying στο σχολείο και άλλα τόσα που δεν θα μάθουμε ποτέ… Ή μπορεί και να μάθουμε τελικά, αν «τυχαία» πάλι κάποιος τα βγάλει βίντεο.
Επιστρέφοντας στη δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της Αστυνομίας, για το θέμα της διερεύνησης για την «παραβίαση προσωπικών δεδομένων» των εμπλεκόμενων στο βίντεο, το θεωρώ ως το πιο δίκαιο και σωστό να γίνει.
6Όπως είπα και πιο πάνω, θεωρώ ότι όλες οι πλευρές έχουν λάθος!
Αυτό, ήταν και το λάθος της Ρωσίδας, η οποία παραβίασε τα προσωπικά δεδομένα -κυρίως των 2 ανήλικων παιδιών- αναρτώντας το βίντεο στο διαδίκτυο, χωρίς την συγκατάθεση κανενός εμπλεκομένου.
Το πιο λυπηρό στην «ιστορία» είναι ότι δυστυχώς φαίνεται η έλλειψη παιδείας που έχουμε σαν τόπος, με αποτέλεσμα μικρά παιδιά να μιμούνται λανθασμένες συμπεριφορές, χωρίς τα ίδια να έχουν επίγνωση των πράξεών τους. Κι αυτό είναι «η ρίζα του κακού», από όπου ξεκινούν όλα.
7Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ξανά 2 πράγματα
Πρώτον: ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και δεν πρέπει να «καταδικάζουμε» έτσι έναν ολόκληρο λαό, για τις απόψεις – συμπεριφορές μιας μερίδας του.
Δεύτερον και πιο σημαντικό: η λύση σε τέτοιου είδους περιστατικά δεν είναι το reshare του προσβλητικού βίντεο, ασκώντας κριτική και βρίζοντας αυτά που δεν μας αρέσουν… Μέρος της λύσης είναι πρώτα η τιμωρία και των 2 πλευρών, ώστε να αναλάβουν όλες οι κυρίες την ευθύνη των πράξεών τους, όπως ορίζει ο νόμος.
Έπειτα, η πραγματική λύση στο πρόβλημα θα έρθει μόνο με τη σωστή παιδεία – εκπαίδευση των μελλοντικών πολιτών αυτού του τόπου.