Ο Νικόλας και η Κάλια Αντωνίου είναι πρωταθλητές στην κολύμβηση και την Κυριακή 27 Ιουνίου αναδείχθηκαν ως οι καλύτεροι κολυμβητές στο 45ο Παγκύπριο Πρωτάθλημα Κολύμβησης!
Τα δύο αδέλφια έχουν καταφέρει να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα, αφού θα είναι οι δύο εκπρόσωποι της Κύπρου για το άθλημα της κολύμβησης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, τον Ιούλιο του 2021.
Εμείς μιλήσαμε μαζί τους και μεταξύ άλλων μας είπαν πώς ένιωσαν όταν μοιράστηκαν το βάθρο των καλύτερων, τις προσδοκίες τους στην Ολυμπιάδα και φυσικά πώς είναι η σχέση μεταξύ τους!
Δες πιο κάτω όσα μας είπαν τα δύο αδέλφια:
– Kαταρχάς συγχαρητήρια και στους δύο! Πώς νιώθετε μετά την ανάδειξή σας ως οι καλύτεροι κολυμβητές των αγώνων και που μοιραστήκατε αυτήν τη θέση;
Νικόλας: Εγώ είμαι πάρα πολύ περήφανος, αλλά έχουμε και έναν κανόνα στο κολύμπι. Λέμε ότι 24 ώρες διασκεδάζουμε την επιτυχία μας ή 24 ώρες λυπούμαστε με την αποτυχία μας, οπόταν προς το παρόν συνεχίζουμε…
Κάλια: Κι εγώ είμαι πολύ χαρούμενη, διότι πρώτη φορά κατάφερα να πάρω αυτόν τον τίτλο μαζί με τον αδελφό μου! Νομίζω ειδικά ο Νικόλας φέτος υπερέβη των δυνατοτήτων του για να αναδειχθεί ο καλύτερος κολυμβητής.
Όπως είπε και ο Νικόλας, χθες ήμασταν οι καλύτεροι αθλητές, σήμερα συνεχίζουμε την προπόνηση, έτσι ώστε να βρεθούμε ξανά σ’ αυτήν τη θέση!
– Ασχολείστε και οι δύο με το κολύμπι από μικρή ηλικία. Πότε καταλάβατε ότι το εν λόγω άθλημα είναι ο «δρόμος» σας και αυτό που αγαπάτε;
Νικόλας: Εγώ στα 14… επειδή μέχρι τότε συνδύαζα το κολύμπι με το μπάσκετ. Σε εκείνη την ηλικία έπρεπε να επιλέξω ένα από τα δύο και επειδή έβλεπα πως στο κολύμπι πήγαινα καλύτερα, διάλεξα το κολύμπι!
Κάλια: Θυμάμαι όταν ήμουν πιο μικρή πήγαινα κολύμπι, διότι το ήθελαν οι γονείς μου. Σιγά-σιγά άρχισα να βελτιώνομαι, να κάνω παρέες στον χώρο αυτό και να περνώ ωραία στον όμιλο που ήμουν τότε…
Όταν, όμως, με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Σταύρος Μιχαηλίδης κατάλαβα πως μπορώ να καταφέρω πράγματα σε αυτό το άθλημα και εκεί ήταν που άρχισα κι εγώ να θέλω να πηγαίνω προπόνηση και να θέτω στόχους.
– Νικόλα κατάφερες να σπάσεις ένα από τα «μεγαλύτερα» ρεκόρ στην κυπριακή κολύμβηση, στα 50μ. ελεύθερο, μετά από 21 χρόνια. Πόσο σημαντικό είναι για έναν αθλητή να σπάει ένα ρεκόρ; Το περίμενες;
Το συγκεκριμένο ρεκόρ το είχα στόχο από πολύ μικρός. Ο χρόνος του ρεκόρ ήταν 22.94, που για τα δεδομένα της εποχής του 2000 όταν το πέτυχε ο κύριος Χρύσανθος Παπαχρυσάνθου ήταν (και είναι) ένας πολύ «μεγάλος» χρόνος.
Δούλεψα αρκετά στην προπόνηση για να καταφέρω τελικά να σπάσω αυτό το ρεκόρ σε αυτούς τους αγώνες και να το κατεβάσω στο 22.81!
– Κάλια, τα πήγες κι εσύ εξαιρετικά στους αγώνες, παίρνοντας 4 χρυσά μετάλλια (ατομικά). Είσαι ικανοποιημένη με τις επιδόσεις σου;
Η αλήθεια είναι ότι αυτούς τους αγώνες τους είδα σαν προπόνηση, δεν ήμουν έτοιμη, διότι δεν ξεκουράστηκα αρκετά, μιας και ο στόχος μου είναι η Ολυμπιάδα. Άρα νομίζω για τη συγκεκριμένη στιγμή οι χρόνοι μου ήταν αρκετά καλοί.
Είχα στόχο να κερδίσω στις κούρσες μου, αλλά παράλληλα να προσέξω και τεχνικά τις λεπτομέρειες. Ήθελα να βελτιώσω κάποια πράγματα, τα οποία είχαμε συζητήσει με τους προπονητές μου, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα να ετοιμαστώ και να ξεκουραστώ για τους Ολυμπιακούς να τα πάω ακόμη καλύτερα!
– Τον Ιούλιο ανοίγει η αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο, στους οποίους θα συμμετέχετε και οι δύο για πρώτη φορά. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας εκεί;
Κάλια: Καταρχάς επειδή είναι το όνειρο και των δύο μας από τότε που ήμασταν μικροί, το πρώτο που θέλουμε είναι να απολαύσουμε τους αγώνες, γιατί θα είναι μια τεράστια εμπειρία!
Από εκεί και πέρα θα δώσουμε και οι δύο τον καλύτερο μας εαυτό για να κάνουμε ατομικά ρεκόρ και νομίζω πως αν καταφέρουμε να απολαύσουμε τους αγώνες και πάμε καλά και στις κούρσες μας, εγώ τουλάχιστον πιστεύω πως ο ημιτελικός είναι ένας στόχος που μπορώ να έχω!
– Περιγράψτε μας με λίγα λόγια τη σχέση που έχετε μεταξύ σας, μιας και ασχολείστε και οι δύο με το ίδιο άθλημα;
Κάλια: Η αλήθεια είναι πως ο Νικόλας είναι κάπως το «σπασικλάκι» στο κολύμπι, οπόταν κάποιες φορές με βοηθάει κι έμενα στα τεχνικά θέματα και τις λεπτομέρειες που πρέπει να βελτιώσω.
Γενικά, όμως, έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση και στο κολύμπι και σαν αδέλφια, γι’ αυτό και κάνουμε πολλές πλάκες ή βάζουμε μικρές κοντρούλες.
Πιστεύω, όμως, πως είναι πολύ σημαντικό να έχεις και ένα άτομο μέσα στο σπίτι που μπορεί να σε καταλάβει, γιατί κουράζετε το ίδιο, έχει παρόμοιους στόχους και κάνει τις ίδιες θυσίες!
– Μιας και ανέφερες τις θυσίες που κάνετε ως κολυμβητές, ποιες είναι αυτές;
Νικόλας: Αρχικά, το ότι ξυπνάμε πολύ πρωί σχεδόν κάθε μέρα, διότι έχουμε προπονήσεις και μάλιστα διπλές πολλές φορές (πρωί και απόγευμα) και η κάθε μια παίρνει δύο ώρες.
Μετά έχουμε ακόμη δύο ώρες στο γυμναστήριο και έτσι οι καθημερινές μας συνήθως είναι full με προπονήσεις και χάνουμε πολλές φορές την παρέα με τους φίλους μας.
Κάλια: Επίσης όταν βγαίνουν τα άτομα της ηλικίας μας έξω, είναι ακόμη πιο δύσκολο, γιατί -όπως είπε και ο Νικόλας- είμαστε full σε προπονήσεις και πρέπει επίσης να ξεκουραζόμαστε.
Προσπαθούμε να απολαμβάνουμε και όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε με την οικογένειά μας, έτσι κάποιες φορές που μπορούμε να βγούμε βρισκόμαστε σε δίλλημα μεταξύ των φίλων και της οικογένειας…
Επίσης, εγώ είμαι στο πανεπιστήμιο και ο Νικόλας είναι ακόμη στο σχολείο, οπόταν είναι και το διάβασμα που πρέπει κάνουμε… Παρόλες τις θυσίες, όμως, είναι κάτι το οποίο επιλέξαμε να κάνουμε και οι δύο!
– Κάλια εσύ σπουδάζεις στην Αμερική, όπου κολυμπάς στην ομάδα του πανεπιστημίου σου. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια τελειώνοντας τις σπουδές;
Είμαι στο πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα και σπουδάζω Management Information Systems με λίγο περισσότερο focus στο Cyber Security. Προς το παρόν, έχω ακόμη 1 χρόνο για να τελειώσω το πτυχίο μου και στη συνέχεια θέλω να κάνω ένα master, αν και δεν έχω αποφασίσει ακόμη σε τι και πού.
Αν όλα πάνε καλά θέλω να συνεχίσω το κολύμπι ακόμη λίγο και μετά τις σπουδές, μέχρι να νιώσω πως έκανα ό,τι μπορούσα να κάνω κι έπειτα να βρω μια δουλειά!
– Νικόλα εσένα ποια είναι τα σχέδια σου τελειώνοντας το σχολείο;
Όταν τελειώσω το σχολείο αυτό που βλέπω να έρχετε προς το παρόν είναι να πάω σε ένα πανεπιστήμιο στην Αμερική, δεν έχω αποφασίσει ακόμη σε ποιο και να συνδυάσω φυσικά το κολύμπι με τις σπουδές μου!
– Πριν να κλείσουμε θέλω να μου πείτε τι συμβουλή θα δίνατε σε άλλους νέους που πιθανόν να ασχολούνται και εκείνοι με τον αθλητισμό και έχουν τα δικά τους όνειρα.
Νικόλας: Εγώ αυτό που θα έλεγα είναι να κάνουν ένα πρόγραμμα και να αφοσιωθούν σωστά σε εκείνο που θέλουν να πετύχουν!
Κάλια: Εγώ θα πω να κάνουν κάτι που πραγματικά αγαπούν οι ίδιοι και κανένας άλλος και νομίζω πως όταν αγαπάς κάτι θα μπορείς να κάνεις και τις θυσίες που χρειάζεται για να πετύχεις γενικά στη ζωή σου!
