Στην ηλικία των 18 χρονών, κάθε νέος θέλει να βγει, να ξενυχτήσει, να διασκεδάσει με τους φίλους του, να ζήσει ελεύθερος τη ζωή του… Αυτό ήθελε και ο Ρένος Ευαγγελάκης, μόνο που η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον.
Η ζωή του Ρένου -όπως τον ήξεραν όλοι μέχρι τότε- άλλαξε μέσα σε μια στιγμή. Μια έξοδος από τον στρατό και ένα night out σε club που δεν πρόλαβε τελικά να πάει λόγω ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος, τον οδήγησε στην εντατική…
Κι εκεί που οι γιατροί του έδιναν μόνο 50% πιθανότητες να ζήσει… ο Ρένος όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά «ξαναγεννήθηκε» μέσα από τον «εφιάλτη» του και σήμερα, 14 χρόνια μετά από το τροχαίο του, μας μιλά για την εμπειρία του και το πώς κατάφερε «από το κώμα να επανέλθει στην κανονικότητα», γράφοντας μάλιστα και το δικό του βιβλίο, την αυτοβιογραφία του!
Δες πιο κάτω όσα μας είπε ο Ρένος Ευαγγελάκης για το βιβλίο του «Σαν Εφιάλτης»:
– Γεια σου Ρένο μου. Αρχικά, θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια για τον εαυτό σου.
Είμαι 32 ετών, κατάγομαι από τη Λευκωσία. Είμαι αρχιτέκτονας και πρόσφατα έγραψα το δικό μου βιβλίο. Εκτός από τη συστηματική ενασχόλησή μου με τη γυμναστική, προσπαθώ να προωθήσω το βιβλίο μου. Πηγαίνω σε διαλέξεις, σε σχολεία και στρατόπεδα με σκοπό την ευαισθητοποίηση των νέων (και όχι μόνο) σε θέματα οδικής ασφάλειας και αυτοεκτίμησης!
– Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σου με τίτλο “Σαν Εφιάλτης”. Η ιστορία του είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για την ιστορία σου και πώς αυτή σε ώθησε στο να γράψεις το βιβλίο;
Πριν 14 χρόνια περίπου ήμουν συνοδηγός σε τροχαίο. Χρειάστηκε να απεγκλωβιστώ με τη βοήθεια της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Η ζωή μου κρεμόταν κυριολεκτικά από μια κλωστή. Μεσολάβησαν πολλά για να επιστρέψω από το κώμα, στην κανονικότητα.
Είχα μια ανάγκη ψυχής, λοιπόν, να εξωτερικεύσω τα προσωπικά μου βιώματα, με σκοπό να βοηθηθούν άλλα άτομα που πιθανόν να αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Η ζωή είναι από μόνη της ένα θαύμα και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Επίσης, θεωρώ ότι έφτασα σε ένα ικανοποιητικό σημείο όσον αφορά την αποκατάστασή μου, ώστε να μπορώ πλέον να μεταφέρω προς τα έξω αυτά που βίωσα.
– Πιστεύεις πως η εμπειρία σου αυτή σε διαμόρφωσε στον άνθρωπο που είσαι σήμερα;
Χωρίς αμφιβολία! Με διαμόρφωσε θετικά σαν άνθρωπο. Καλώς ή κακώς, ό,τι έντονο περιστατικό βιώσεις στη ζωή σου, σε διαμορφώνει. Από εκεί και πέρα, είναι δική σου επιλογή το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις…
– Πόσο δύσκολο ήταν να μετατρέψεις τις προσωπικές σου εμπειρίες σε γραπτό λόγο;
Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Για μένα προσωπικά ήταν μια ανακούφιση, μια κάθαρση της ψυχής μου, να μετατρέψω τις εμπειρίες μου στο χαρτί.
– Πώς αισθάνθηκες όταν το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να εντάξει το βιβλίο σου στις σχολικές βιβλιοθήκες; Πιστεύεις ότι μπορεί να επηρεάσει θετικά τους νέους;
Ένιωσα περηφάνια. Θεωρώ, όμως, ότι δεν φτάνει μόνο αυτό. Οι βάσεις για την οδική συνείδηση πρέπει να ξεκινούν από παιδική ηλικία για να μπουν στο υποσυνείδητο του παιδιού. Παρ’ όλα αυτά, ελπίζω το βιβλίο μου να συμβάλει έστω και λίγο σ’ αυτό το κομμάτι.
– Έχεις πει ότι η συγγραφή ήταν μια “ανάγκη ψυχής” για σένα. Πώς θεωρείς ότι σε βοήθησε η συγγραφή στην προσωπική σου εξέλιξη;
Όπως είχα πει και προηγουμένως, για μένα, η συγγραφή ήταν η μόνη διέξοδος για κάθαρση της ψυχής.
– Στο βιβλίο σου μιλάς για τη σημασία της πίστης στον εαυτό και της εκγύμνασης. Ποια είναι για σένα η σύνδεση μεταξύ φυσικής άσκησης και ψυχικής ανθεκτικότητας;
Πιστεύω πως είναι αλληλένδετα. Μπορείς να προπονήσεις την ψυχική σου υγεία και ανθεκτικότητα με διάφορους τρόπους, αλλά θεωρώ ότι μέσω της φυσικής άσκησης αποκτάς άλλη νοοτροπία, που ίσως σε διευκολύνει και στην ψυχική ανθεκτικότητα.
– Αναφέρεις ότι θέλεις να συμβάλεις στη μείωση των τροχαίων συγκρούσεων, σε μια περίοδο μάλιστα που -δυστυχώς- στη χώρα μας ο αριθμός των ατυχημάτων και δυστυχημάτων, μέρα με τη μέρα αυξάνεται. Πώς σχετίζεται αυτός ο στόχος με το βιβλίο σου και τη δική σου εμπειρία;
Μέσα στο βιβλίο μου περιγράφονται διάφορες εικόνες από τον θάλαμο της εντατικής. Μιας επίπονης στιγμής για τον ασθενή και τους οικείους του. Ο πόνος και η αγωνία της οικογένειας.
Μεταφέρω επίσης διάφορες άλλες εμπειρίες που μπορεί να προκύψουν στη συνέχεια, καθόλη την αποκατάσταση του ασθενή. Προσπαθώ, λοιπόν, να «μεταφέρω» στον αναγνώστη πιθανές σκηνές που μπορεί να προκληθούν μετά από ένα τροχαίο. Επίσης, τονίζεται η σημασία της ζώνης ασφαλείας την ώρα του τροχαίου, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, πιθανόν να ήμουν κι εγώ ένα από τα θύματα της ασφάλτου.
Φυσικά, όλα αυτά εξαρτώνται από τη σοβαρότητα του ατυχήματος, τη βλάβη που θα υποστεί ο ασθενής, το οικογενειακό και το θεραπευτικό περιβάλλον. Ομοιότητες μπορεί να έχει ένα περιστατικό από το άλλο, αλλά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Εγώ μοιράζομαι την προσωπική μου εμπειρία.
– Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη διαδρομή σου προς την επανένταξη στην “κανονικότητα” και ποιο ήταν το σημαντικότερο μάθημα που πήρες από αυτήν;
Δυστυχώς, δεν βιώνεις μια μεμονωμένη δύσκολη στιγμή, αλλά πολύ περισσότερες. Το πιο δύσκολο, όμως, για μένα, ήταν τα υποτιμητικά και περίεργα βλέμματα του κόσμου μόλις αντίκριζαν κάτι «διαφορετικό». Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρα ήταν το να μάθω να «φιλτράρω» κάθε συμπεριφορά.
– Είχες την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων σου κατά τη συγγραφή του βιβλίου; Πόσο σημαντική ήταν αυτή η υποστήριξη για σένα;
Στις πρώτες μου σκέψεις και μετέπειτα στα πρώτα μου βήματα, με την ταυτότητα του συγγραφέα, δεν ήξερε κανείς τίποτα. Ήταν κάτι εντελώς προσωπικό και δεν ήθελα οποιοδήποτε σχόλιο να με αποσυντονίσει στο να βγάλω το βιβλίο που τόσο ήθελα!
– Ποια είναι τα επόμενα βήματά σου και τι σχέδια έχεις για το μέλλον; Σκοπεύεις να συνεχίσεις τη συγγραφή ή θα ήθελες να ασχοληθείς με κάτι διαφορετικό;
Όπως είχα αναφέρει και πριν, τελείωσα Αρχιτεκτονική. Θα ήθελα, λοιπόν, να μου δοθεί η ευκαιρία να δείξω τι αξίζω. Παράλληλα, όμως, μου αρέσει και κάτι πιο κοινωνικό και ανθρώπινο. Μου αρέσει να βοηθάω τον κόσμο, μέσω της βιωματικής μου εμπειρίας.
– Ποιο είναι το σημαντικότερο μήνυμα που θέλεις να μεταφέρεις στους νέους που μπορεί να βιώνουν δύσκολες καταστάσεις ή/και αμφιβάλλουν για τις δυνατότητές τους;
Να πιστεύεις στον εαυτό σου, ό,τι και αν λένε οι άλλοι. Να είσαι αφοσιωμένος στον στόχο σου και να αγαπάς τον εαυτό σου, αλλά και τη ζωή! Να εκτιμάς ό,τι έχεις και να γίνεσαι «θηρίο» να αποκτήσεις αυτά που δεν έχεις!
