Αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες…
Η αλήθεια την οποία ανακαλύπτει κανείς ταξιδεύοντας είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα (είτε θετικά είτε αρνητικά) εάν δεν συνομιλήσεις με τους ντόπιους. Και όχι μόνο να μιλήσεις, αλλά να φας, ακόμα και να διασκεδάσεις μαζί τους με την δική τους κουλτούρα να σφραγίζει κάθε σου κίνηση.
Η βόλτα στα κατεχόμενα δεν αφορά άλλη χώρα βέβαια, αλλά την πατρίδα των προσφύγων Ελληνοκυπρίων, που όμως έχει αποκτήσει έναν άλλο πολιτισμικό χαρακτήρα λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής από την Τουρκία.
Καθώς περνούσα έξω από ένα μαγαζί με αθλητικά είδη περίπου 1 χιλιόμετρο από το οδόφραγμα της οδού Λήδρας, αποφάσισα να μπω μέσα. Παρατήρησα τα παπούτσια και τις ρακέτες που είχε προς πώληση. Δεν εντυπωσιάστηκα.. μάλλον για παλιά μοντέλα επρόκειτο. Αφού παρίστανα για αρκετή ώρα τον πελάτη, με ρώτησε εάν ενδιαφέρομαι για κάτι συγκεκριμένο μιλώντας αρκετά καλά την αγγλική γλώσσα. Μιλήσαμε για κάποια ποδοσφαιρικά παπούτσια εκθειάζοντας μου ένα συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό, το οποίο ετύχαινε να το έχω στη συλλογή μου. Αφού έσπασε ο πάγος με λίγο χιούμορ, τον ρώτησα όσον αφορά την πελατεία του. Μου είπε ότι η κρίση έχει κάνει την εμφάνισή της και στο μαγαζί του. Έπειτα τον ρώτησα αν έπαιζε μπάλα παλαιότερα και έλαβα την απάντηση πως στα νιάτα του αγωνιζόταν σε μια τουρκοκυπριακή ομάδα της οποίας δε θυμάμαι το όνομα.
Ακόμη σκέφτηκα να τον ρωτήσω τι γνώμη έχει για το επίπεδο του Τ/Κ πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Κατά τη γνώμη του το επίπεδο είναι αρκετά χαμηλό, ενώ είναι ιδιαιτέρως σπάνιο ένας ποδοσφαιριστής των κατεχομένων να πάρει μεταγραφή στην Τουρκία. Τις λίγες φορές που συνέβη αυτό, ο ποδοσφαιριστής “δεν έπιασε” όπως λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο.
Στη συνέχεια, τον ρώτησα για ποιο λόγο δεν διοργανώνουν κάποια τουρνουά με ομάδες της Τουρκίας. Υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις που συνδέουν τις ομάδες σας με τις τουρκικές; Απάντησε πως τίποτα από αυτά δε συμβαίνουν και συμφώνησε πως θα ήταν καλή ιδέα να διοργανωθούν τέτοιου είδους τουρνουά.
Μετά, τον προκάλεσα λίγο αναφέροντας ότι πριν πολλά χρόνια, πριν την εισβολή ο πρωταθλητής της Κύπρου έπαιζε στη μεγάλη κατηγορία της Ελλάδας, με το ΑΠΟΕΛ να είναι η μοναδική ομάδα που κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία σημειώνοντας σημαντικές νίκες. Πως νιώθετε που η Τουρκία δεν προωθεί τέτοιου είδους ενέργειες μεταξύ υμών; Ο ευγενικός κύριος αμέσως μεταμορφώθηκε σε αμυνόμενο θηρίο.. Πρώτα με προσέβαλε αποκαλώντας με άσχετο και λέγοντας ότι δεν έχω ιδέα, από ότι φαίνεται, από πολιτική. Μου τόνισε ότι το ψευδοκράτος τους δεν είναι αναγνωρισμένο παρά μόνο από την Τουρκία, κάτι το οποίο επηρεάζει και τον αθλητισμό, ο οποίος είναι καταδικασμένος να παραμένει σε ερασιτεχνικά επίπεδα.
Όταν του απάντησα πως δεν είμαι άσχετος, απλά υποβάλλω κάποια ερωτήματα για να ενημερωθώ, μαλάκωσε κάπως αναφερόμενος στην ανάγκη για επίλυση του “cypriot problem”. Έριξε τα βέλη του στους Ελληνοκύπριους για την γενικότερη κατάσταση και την “προπαγάνδα” που διεξάγουν για να παραμένουν οι Τ/Κ στο περιθώριο.
Εν ολίγοις ο 55χρονος περίπου Τ/Κ καταστηματάρχης φάνηκε να είναι συζητήσιμος στα “εύκολα”, αλλά “οξύθυμος” στα πιο επιλεγόμενα θέματα. Η γενική μου εντύπωση είναι ότι πρόκειται περί ενός φιλήσυχου κύριου με πάθος για τον αθλητισμό και δίψα για λύση του Κυπριακού. Τέλος φάνηκε να γνωρίζει μόνο την μια πλευρά του νομίσματος…αυτό είναι το χειρότερο… πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η άποψή σου όταν βλέπεις μόνο το μισό δωμάτιο, χωρίς να ξέρεις τι συμβαίνει στο άλλο μισό;
