Αγαπημένε μου Άη Βασίλη σε χαιρετώ!
Το ξέρω πως έχω μεγαλώσει λίγο για να σου γράφω χριστουγεννιάτικα γράμματα και λίστες δώρων, αλλά αυτή τη χρονιά είναι μεγάλη ανάγκη να σου γράψω! Δεν έμειναν και πολλές μέρες για να φύγει αυτός ο χρόνος. Αυτό που φέτος σου ζητώ είναι να πάρεις αυτό το χρόνο και να τον πάρεις όσο πιο μακριά γίνεται, φέρνοντας στη θέση του έναν χρόνο πιο όμορφο, ένα 2016 αισιόδοξο και ελπιδοφόρο.
Το ξέρω ότι μας βλέπεις από ψηλά και ντρέπεσαι για μας. Το ξέρω ότι είδες τους Τζιχαντιστές να σκοτώνουν στη Γαλλία αθώους και να σκοτώνονται και αυτοί, γιατί έτσι τους έμαθε η θρησκεία τους. Τους Τούρκους να σκοτώνουν τον ένα από τους δύο Ρώσους πιλότους, επειδή πέρασαν πάνω από την χώρα τους. Είμαι σίγουρη ότι είδες και το επιβατικό ρωσικό αεροπλάνο που έφευγε από την Αίγυπτο να βομβαρδίζεται. Τους Σύριους Μετανάστες, που καθημερινά πνίγονται στη θάλασσα και αυτούς τους βλέπεις! Τη δικτατορική κατάσταση που επικρατεί στη Β. Κορέα.. Τον Κύπριο που δολοφόνησε, μαχαιρώνοντας 3 συμπατριώτες του. Τους άλλους δύο που πυροβόλησαν ανάπηρους ανθρώπους στην Αμερική…
Φοβάμαι Άη Βασίλη μου, όσο δεν φοβήθηκα ποτέ ξανά στη ζωή μου…
Φοβάμαι ότι έρχεται ένας 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος…
Θυμάμαι στο Λύκειο, στο μάθημα της Ιστορίας πόσο βαρετό έβρισκα το διάβασμα για τους πολέμους του παρελθόντος. Να δεις τώρα που θα γράφουν και για εμάς τα βιβλία της Ιστορίας, τώρα όμως θα ‘ναι ίσως η χειρότερη από όλες τις ιστορίες. Να δεις που τόσο θα συγκλονίζει, που κανένας δεν θα βαριέται να τη διαβάσει..
Φοβάμαι ότι έρχονται δεινά τεράστια. Και δεν φοβάμαι για το θάνατο μας Άη Βασίλη. Κάποτε όλοι θα πεθάνουμε έτσι και αλλιώς.
Φοβάμαι για το θάνατο της ανθρωπότητας, το θάνατο της αγάπης, της ειρήνης, της βοήθειας.
Τι θα μείνει στον κόσμο; Αφού σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο, μισούμε ο ένας τον άλλο, φθονούμε ο ένας τον άλλο. Τα παιδιά που τώρα γεννιούνται, πού θα ζούν; Tι θα γίνει με εμάς; Τα παιδιά μας; Τα παιδιά των παιδιών μας;
Μακάρι να γινόταν να μπορούσες να πήγαινες σε όλες τις καμινάδες των σπιτιών και αντί για δώρα να άφηνες λίγη ανθρωπιά. Μακάρι να μπορούσες να άλλαζες αυτό το χάλι και την ασχήμια των ψυχών μας.
Μακάρι να μας έριχνες λίγη αστερόσκονη και έτσι απλά να μαθαίναμε να αγαπάμε..
Αυτή λοιπόν είναι η ευχή μου ‘Αγιε μου: ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Πιστεύω δεν είναι μόνο δική μου η ευχή αυτή, αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων.
Άγιε Βασίλη μου, φέτος κάνε μια αλλαγή. Μην φέρεις παιχνίδια, ρούχα, κοσμήματα και λεφτά, μην φέρεις τίποτα από όλα αυτά! Φέρε λιγάκι σεβασμό, βοήθεια, συμπαράσταση, φέρε λιγάκι ειρήνη και αγάπη. Κάνε μας να αρχίσουμε να νιώθουμε, να συμπονούμε, κάνε μας λιγάκι ανθρώπους, σε παρακαλώ!
Και όλα αυτά Άγιε Βασίλη μου τα γράφω σε ‘σένα, γιατί αν τα πω στους ανθρώπους αμφιβάλλω αν θα με καταλάβει κάποιος.
Σε παρακαλώ Άη Βασίλη μου, πες μου πως όλα θα φτιάξουν. Πες μου ότι θα γίνουμε ξανά άνθρωποι…
Αγαπημένε μου Άη Βασίλη… Μη φέρεις δώρα φέτος, φέρε ανθρώπους.
Δες επίσης: Θα έρθουν τα Χριστούγεννα φέτος;
