Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι έχουμε ένα «μικρό θεματάκι» με τους δρόμους! Δεν τους ξέρουμε και ούτε πρόκειται να τους μάθουμε. ?
Γι’ αυτό θέλω να σου πω εσένα που διαβάζεις τωρά το άρθρο τζιαι κατά βάθος νιώθεις λλίο άσσιημα, επειδή αποτελείς τζιαι εσύ ένα παράδειγμα του «χάνουμαι ακόμα τζιαι μέσ’ τη γειτονιά μου», πως εν υπάρχει λόγος να νιώθεις έτσι… Γιατί δεν είσαι ο/η μόνος/η!
Έτσι, σου έχουμε ετοιμάσει μια «λίστα» με κάποιες καταστάσεις (συγκεκριμένα 5), που μόνο αν χάνεσαι τζιαι εσύ μέσα στους δρόμους (σχεδόν κάθε μέρα, όπου πάεις) θα ταυτιστείς!
Δες πιο κάτω αυτές τις καταστάσεις:
1«Σιγά που εχάθηκα»!
Κι όμως φίλε/η μου εχάθηκες! Συνήθως οι παραπάνω, ώσπου να συνειδητοποιήσουμε ότι εχαθήκαμε περνούμε που μια φάση «άρνησης» που λαλούμε «ντάξει ρε έτο εν να στρίψω ποτζί-ποδά τζιαι εν να τα έβρω, σιγά να μεν εχάθηκα»!
Έλα όμως που άμαν στρίψεις ποτζί-ποδά το μόνο που καταφέρνεις ένι να χαθείς παραπάνω… So, την επόμενη φορά που θα χαθείς κάμε οτιδήποτε άλλο εχτός που το να στρίψεις κάπου χωρίς να ξέρεις γιατί θα φαρατζιστείς τέλεια (μιλώ σου εκ πείρας)!
2Συνεννόηση «μπουζούκι» στο τηλέφωνο!
Δαμέ περνούμε στο επόμενο βήμα που τελικά συνειδητοποιείς πως όντως εχάθηκες τζιαι πιάννεις τηλέφωνο τη μάμμα σου ή κανέναν άλλον γνωστό σου, πέρκι καταλάβουν που είσαι τζιαι να σου εξηγήσουν πού να πάεις.
Τα δύσκολα αρχίζουν όμως όταν «η βοήθεια του κοινού», έννεν τζιαι τόσο βοηθητική τελικά, αφού αρκέφκει τζιαι σύρνει σου κάτι «Φώτα του καλησπέρα» ή «Φώτα του Γαβριηλίδη».
Τζιείνη την ώρα εσύ το μόνο που σκέφτεσαι ένι αν έσσιει τζιαι φώτα του καλημέρα τζιαι ποιος εν τούτος ο Γαβριηλίδης που του εκάμαν τζιαι φώτα;!
3Το «δράμα» με το GPS!
Τζιαμέ που ελπίζεις ότι θα βάλεις το GPS τζιαι εν να έβρεις ξανά τον δρόμο σου, όλες σου οι ελπίδες «γκρεμίζονται» μόλις ξεκινήσει να σου δίνει τις οδηγίες! Γιατί;
Ο λόγος εν πολλά απλός! Αργά ή γλήορα καταλαβαίνεις πως το GPS παίρνει σε στον προορισμό σου, αλλά παίρνει σε μέσω Πάφου! Τζιαι άτε, αν είσαι στην Πάφο εν καλά, αλλά τους Παφίτες φίλους μας παίρνει τους μέσω Λευκωσίας…
Άσε που αν μιλά ελληνικά (ο θεός να τα κάμει) μπορεί να σου σύρει τζιαι καμιάν ατάκα όπως: «Στρίψτε αριστερά στη διχάλα» τζιαι να φυρτείς που το γέλιο.
4Το παραλήρημα…
Και αφού τα τηλέφωνα δεν βοηθούν τζιαι το GPS εξελίσσεται σε ακόμα ένα δράμα αρκέφκεις τζιαι εσύ σαν κλασσικός Κυπραίος να μουρμουράς μόνος σου τζιαι να φυσάς τζιαι να ποφυσάς (σαμπώς τζιαι εν να αλλάξει τίποτε)!
Σε τούτο το σημείο θέλω να σου πω πως τίποτε εν θα αλλάξει! Μόνο χειρότερα μπορεί να κάμεις τα πράματα, γιατί που το πολύ το παραλήρημα, εν αποκλείεται να χάσεις τζιαι τον έλεγχο του αυτοκινήτου τζιαι να φάεις κανένα στυλλούι μεσ’ τον δρόμο! Chill-αρε!
5«Τώρα μας σώνει μόνο ένα θαύμα, ένα θαύμα, ένα θαύμα»!
Τζιαι φτάνουμε σιγά-σιγά στο σημείο που καταλαβαίνεις πως ό,τι τζιαι να κάμεις εν υπάρχει σωτηρία, αφού μόνο με θαύμα εν να έβρεις τον δρόμο τζιαι να φτάσεις στη δουλειά που είχες χωρίς να αρκήσεις τζιάλλο!
Κατεβαίνεις που το αυτοκίνητο αρκέφκεις να γυρεύκεις κανένα πλάσμα να ρωτήσεις αν ξέρει πού είσαι τζιαι πώς να πάεις τζιαμέ που θέλεις.
Αν δεν έβρεις κανέναν, τότε το μόνο που σου μένει να κάμεις εν ένα τάμα στον Άγιο Φανούριο, για να σου φανερώσει επιτέλους τον σωστό δρόμο.
